آلفرد هیچکاک، کارگردان شهیر بریتانیایی، 13 اوت 1899 چشم به جهان گشود. کارگردانی را با تأثیرپذیری از مکاتب سینمایی اروپا، به ویژه آلمان، و سینماگرانی نظیر مورنا، فریتس لانگ، گریفیث و سرگئی آیزنشتاین و با فیلم «مستأجر» آغاز کرد. در 1939 با ورودش به هالیوود، «ربه‌کا» را روی پرده سینماها برد. تا 1946، «سایه یک شک»، «طلسم شده» و «بدنام» را کارگردانی کرد.

«پنجره پشتی»، «سرگیجه»، «شمال از شمال غربی»، «روانی» و «پرندگان»، از شاهکارهای بی‌نظیر هستند که همگی بر اثر احاطه هیچکاک بر فنون و تکنیک‌های فیلمسازی و مهارت او در ایجاد احساس دلهره و ترس، در تاریخ سینما ماندگار شدند. هوشمندی او در زمینه ایجاد وحشت و اضطراب، به همراه نوآوری‌های تأثیر گذارش، در فیلمبرداری و سبک تدوین و ساخت فیلم، آثارش را به کلاس درسی برای فیلمسازان و سینماگران بعدی و او را به استاد تعلیق در سینما بدل کرده است.

سینما به روایت هیچکاک، حاصل پنجاه ساعت مصاحبه فرانسوا تروفو، با این کارگردان بزرگ است.

کتاب در 15 فصل به بررسی زندگی و آثار هیچکاک می‌پردازد؛ که از دوران کودکی و اولین شغل‌های او آغاز و به تحلیل فیلم‌ها و خصوصیات اخلاقی او ختم می‌شود.

تروفو به واسطه اطلاعات بالا و سابقه فیلمسازی‌اش، با دقت و اشتیاق فراوان، فیلم‌های هیچکاک را مو‌ به‌ مو بررسی می‌کند و در تلاش است به درونمایه هر فیلم و تأثیرات ترس‌ها و دغدغه‌های خود فیلمساز بر سبک فیلمسازی او بپردازد.

شاید پاسخ هر سؤالی که بعد از آشنایی با سینمای هیچکاک برایمان پیش آمده باشد را بتوانیم در این مجموعه بیابیم؛ در این گفتگوها، مصاحبه‌گر، مدام سؤالات مهمی را مطرح می‌کند و هیچکاک هم، تجربیات خود را تماماً در اختیار خواننده می‌گذارد و از چگونگی ترکیب و دست یافتن به تکنیک‌ها و شیوه‌هایی که برای فضاسازی و انتقال احساسات استفاده می‌کرده، سخن می‌گوید. نقش و توازن عناصر مهم در ساخت فیلم‌هایش، نظیر تدوین، موسیقی و نورپردازی را بر می‌شمرد و نظرش درباره وضعیت سینما و جایگاه آن در آن سالیان را ارائه می‌کند.

گفته‌ها و دیدگاه‌های جذاب هیچکاک در کنار شوخ طبعی همیشگی‌اش، خواندن این گفت‌وگوها را لذت‌بخش‌تر می‌کند و پرویز دوایی نیز، ترجمه‌ای دقیق و روان پیش روی‌مان می‌گذارد.

درباره نویسنده

فرانسوا تروفو، فیلمساز و منتقد فرانسوی، فوریه 1932 متولد شد. او از بنیانگذاران موج نوی سینمای فرانسه بود و فیلم «چهارصد ضربه» اش را از مهم‌ترین فیلم‌های موج نوی فرانسه می‌دانند.

او به همراه چند تن از هنرمندان و روشنفکران جمله اندرو ساریس، نظریه مولف را مطرح کرد. «روز به جای شب»، «اتاق سبز» و «آخرین مترو»، از آثار ماندگار این فیلمساز هستند.
سینما به روایت هیچکاک را با همکاری هلن جی. اسکات در بخش ترجمه به ثمر رساند.

بخشی از کتاب سینما به روایت هیچکاک

تروفو: یکی از بازی‌های لفظی که من دوست دارم حرف خود شماست که می‌گویید: « بعضی از فیلم‌ها تکه‌های زندگی هستند، فیلم‌های من تکه‌های نان شیرینی هستند.»

هیچکاک: من نمی‌خواهم تکه‌های زندگی را فیلم کنم چون مردم این تکه‌ها را می‌توانند در خانه‌شان، در خیابان، یا حتی بیرون از ساختمان سینما هم ببینند. مردم مجبور نیستند برای دیدن تکه‌های زندگی پول بدهند، ضمناً من از افسانه صرف هم اجتناب می‌کنم چون مردم باید بتوانند خودشان را با شخصیت‌های فیلم تطبیق بدهند و با آن‌ها احساس آشنایی و نزدیکی کنند. ساختن فیلم در وهله اول یعنی گفتن یک قصه.

این قصه می‌تواند بعید و غیر‌ محتمل باشد ولی هرگز مبتذل نباید باشد، باید تماشایی و انسانی باشد. درام بلاخره چیست؟ شرحی از زندگی است که تکه‌های ملال‌انگیزش حذف شده است. عامل بعدی شیوه فیلمسازیست و در این مورد من با هنرنمایی فنی به صرف هنرنمایی مخالفم. تکنیک باید رویداد را غنی کند… یگانه چیزی که اهمیت دارد این است که آیا قرار دادن دوربین در یک زاویه خاص به صحنه حداکثر تأثیر را می‌دهد یا نه. زیبایی تصاویر و حرکت، ریتم و مضامین، همه چیز باید فرع این هدف اصلی قرار بگیرد.