نقد و معرفی کتاب «عشقی، سیمای نجیب یک آنارشیست» نوشتهی محمد قائد، نویسنده مقاله: حسین پارسا، صدای سجاد سجودی
«با شتاب زیست و با عجله مُرد. بیشتر شهید راه سوتفاهم شد تا مشروطیت یا دیکتاتوری یا هر چیز دیگر.» توصیفی چنان تند و بی رحمانه، فقط یک جمله از حرفهای «محمد قائد» درباره میرزاده عشقی، در کتاب «عشقی، سیمای نجیب یک آنارشیست» است. شاید اگر نویسنده کتاب کسی بود جز قائد، و متن هم درباره فردی جز عشقی بود، تکلیفمان با این همه تندی روشنتر میشد: کتاب را کنار میگذاشتیم و نویسنده را به انصاف دعوت میکردیم. اما «محمد قائد» وادارمان میکند که تندیهایش به عشقی را بخوانیم و به آنها فکر کنیم.