یکی از عوامل کتابخوان شدن خیلی از نوجوانان، مطالب طنزی است که در دسترس آن‌ها قرار می‌گیرد. به خاطر دارم در نوجوانی چقدر برای تهیه مجله گل آقا و کتاب‌های جیبی طنز تقلا می‌کردیم و این مطالب چقدر دست به دست می‌گشت. اما واقعاً نقش طنز در زندگی ما چیست؟ و چگونه از این ابزار در طول تاریخ استفاده کرده‌ایم؟ آیا هنوز این ابزار مثل گذشته کارایی دارد؟ یا لازم است آن را متناسب با نیاز روزگار تغییر و توسعه دهیم؟ خیلی وقت‌ها خنده‌دارترین مطالب، همان مطالبی هستند که به وسیله پدیده‌های بسیار جدی تولید می شوند. آیا شما هم تجربه خندیدن به چیزی جدی را داشتید؟

شکل دگر خندیدن

لطفا به دور بر خود توجه کرده و مصادیق طنز را جستجو کنید. آیا این کار برای شما لذت بخش است؟

مگر تو ممکلت شما خر نیست؟

کتاب‌های عزیز نسین پیش از این در قطع جیبی و با سروشکلی ویژه کتاب‌های عامه‌پسند به چاپ می‌رسیدند. 

 

یک ایرانی ناآرام

فرهود صفرزاده پیش‌تر از درویش‌خان و عارف قزوینی نوشته بود. چهره‌هایی که به رغم اهمیت تاریخی‌شان، اسناد معتبر چندانی…