کاخ سرنوشت‌های متقاطع، مجموعه‌ای از داستان‌هاست که در دو بخش روایت می‌شود. در راه‌ماندگان و مسافرانی بیگانه از هم که در قسمت اول کتاب به کاخی میان جنگل و در قسمت دوم، میان تاریکی شب به میخانه‌ای پناه آورده‌اند، همگی مشتاق گفت‌وگو با دیگری و در میان گذاشتن ماجرای سفرشان و آنچه بر آنان گذشته هستند؛ اما به طرز عجیبی (شاید به خاطر هولناکی راه یا وحشت مواجهه با فضای کاخ و میخانه) هیچ‌ یک قادر به سخن گفتن نیستند. پس از دسته ورق‌های تاروتی که ‌می‌یابند استفاده می‌کنند تا داستان خود را شرح دهند.

نویسنده با نکته‌سنجی و ریزبینی، کارت‌های تاروت و چیدمان آنها را روایتگر ماجرای هر مسافر قرار می‌دهد و از تصویرگری و رمزنگاری بهره می‌جوید تا داستان‌های هیجان‌انگیز کتاب را خلق کند. فضای وهم‌آلود و خوفناک داستان به افسانه یا حکایتی قدیمی می‌ماند. کالوینو که مدت زیادی صرف نوشتن کاخ سرنوشت‌های متقاطع کرد، نگارش آن را به ساختن، به هم ریختن و دوباره ساختن پازلی تشبیه می‌کند؛ نهایتاً نتیجه اثری است مبتکرانه و مملو از خلاقیت که مخاطب را به اعماق دنیای خودش می‌کشاند و او را به تحسین نویسنده وامی‌دارد.

درباره نویسنده

ایتالو کالوینو، داستان‌نویس برجسته و صاحب‌ سبک ایتالیایی، سال 1923 در کوبا متولد شد. سال 1947 در رشته ادبیات از دانشگاه تورین فارغ‌التحصیل شد و پس از آن با روزنامه‌های محلی و مجلات همکاری کرد. کوره راه لانه‌های عنکبوت‌ و کلاغ آخر از همه می‌رسد از نخستین آثار او هستند که با رویکردی سیاسی و تحت تأثیر خاطرات جنگ جهانی دوم، حضورش در نهضت مقاومت و حزب کمونیست ایتالیا به نگارش درآمدند.

الهام و تأثیرپذیری از دیگر نویسندگان، چون کافکا و همینگوی و همین‌طور سفرها و مطالعات گسترده او در دوران فعالیت حرفه‌ای‌اش، فرصتی را برای کاوش و نوشتن در ژانرهای متنوع، در عین حال خلق سبک منحصر‌به‌فرد و لحن طنزآمیزش فراهم کرد و انعطاف پذیری او در مقام یک نویسنده را به نمایش گذاشت.

سه‌گانه نیاکان ما، شهرهای نامرئی، کمدی‌های کیهانی، هرمیت در پاریس و اگر شبی از شب‌های زمستان مسافری چندی از آثار ارزنده کالوینو هستند. بخش بزرگی از نوشته‌های کالوینو نیز به مقالات و سفرنامه‌های او اختصاص دارند؛ کلکسیون شن مجموعه‌ای از یادداشت‌ها و تفسیرات او به همراه خاطراتش از سفر به کشور‌های ژاپن، مکزیک و ایران است. در کتاب جاده سن جووانی نیز، به مرور خاطراتش از کودکی تا میانسالی می‌پردازد.

توجه او به عواطف، مسائل و نقطه ضعف‌های انسانی و همچنین طبیعت‌گرایی در بیشتر آثارش به چشم می‌خورند. آثار کالوینو سرشار از فانتزی، ژرف‌نگری، کنایه‌ و طنزی نوآورانه است که از دریچه‌های گوناگون، به پیچیدگی‌های زندگی انسان می‌نگرد. کالوینو در سپتامبر 1985 درگذشت.

بخشی از کتاب کاخ سرنوشت های متقاطع

تصمیم داشتم آنچه را فکر می‌کردم کرختی زبان‌ها بعد از خستگی سفر باشد، در قالب بانگی طنین انداز بشکنم، مانند: «به سلامتی همه!»، «برای این ساعت خوش» یا «به سلامتی این توفیق اجباری»: اما هیچ صدایی از دهانم بیرون نمی‌آمد. سر‌و‌صدای قاشق‌ها و به‌هم‌خوردن جام‌ها و ظروف غذاخوری کافی بود تا متقاعد شوم کر نشده‌ام.

تنها گمان باقی‌مانده این بود که لال شده باشم. همراهان میز شام که موقرانه از سر تسلیم، بی صدا لب‌هایشان را تکان می‌دادند بر این گمان صحه می‌گذاشتند: معلوم بود عبور از جنگل برای تک‌تک ما به قیمت از دست‌ دادن قدرت سخنوریمان تمام شده بود.

#ایتالو-کالوینو