شاید تا حالا فکر می‌کردید زبان بین‌المللی، موسیقی، عکاسی و این چیزهاست که آدم‌ها را در نقاط مختلف دنیا به هم وصل می‌کند، اما باید یک چیز دیگر را هم به این فهرست اضافه کنیم. چه چیزی؟ چای! اگر تا حالا فکر می‌کردید چای نوشیدنی‌ای است که فقط در ایران یا نهایتاً در چند کشور آسیایی دیگر مصرف می‌شود، سخت در اشتباه بوده‌اید. کتاب وقت چای در اطراف جهان این حقیقت را به شما ثابت می‌کند.

این کتاب کم حجم و کوچک و خوش‌دست، اطلاعات زیادی برای منتقل کردن به شما دارد. وقت چای کتابی تصویری و برای گروه سنی کودک و نوجوان است که البته خواندن و نگاه کردن تصاویر زیبایش به همه‌ی گروه‌های سنی، از جمله بزرگسالان توصیه می‌شود. در هر صفحه از این کتاب به آداب چای‌خوری در یکی از نقاط دنیا مثل مراکش، هند، تایلند، آمریکا و آفریقا اشاره شده است. به عنوان مثال در بخشی از کتاب آمده است:

«شاید تا حالا نشنیده باشید کسی توی چای کره بریزد. اما مردم تبت چای کره‌ای را خیلی دوست دارند و به آن می‌گویند پوچا. تبتی‌ها چای خشک را در آب می‌جوشانند، بعد شیر و کره‌ی گاوی و نمک به آن اضافه می‌کنند. همه‌ی این‌ها را آن‌قدر هم می‌زنند تا مثل سوپ غلیظ شود. بعد چای کره‌ای را در کاسه‌های چوبی می‌ریزند و از توی کاسه سر می‌کشند.»

در کنار آشنا شدن با آداب چای‌خوری، مخاطب با خواندن این کتاب نکات جانبی جالبی را هم یاد می‌گیرد. مثلاً یاد می‌گیرد که تفاوت چای با دمنوش‌های مختلف چیست، اولین‌بار چه کسی خوردن عصرانه را رواج داد، تأثیر چای و دمنوش‌ها در درمان بعضی بیماری‌ها چیست و…

از محتوای کتاب که بگذریم، می‌رسیم به شکل ظاهری آن که خود جذابیت بسیاری دارد و یکی از نقاط قوت کتاب محسوب می‌شود. چرا که تصویرگر سعی کرده با به تصویر کشیدن جزئیات فراوان، کودک را با ویژگی‌های ظاهری مردم در نقاط مختلف دنیا، رنگ پوست، نوع لباس پوشیدن و زندگی کردنشان هم آشنا کند. به عنوان مثال در تصویری که از چای‌خوردن ژاپنی‌ها کشیده شده، چند شخص چشم‌بادامی را با لباس‌های سنتی ژاپن (کیمونو) می‌بینیم که روی زمین نشسته و منتظرند چای آماده شود تا آن را با کاسه‌های کوچک مخصوص بنوشند و در تصویر دیگری که درباره‌ی آداب چای‌خوری در جاماییکاست، رنگ پوست و لباس‌های شادشان است که در نگاه اول نظر مخاطب را به خود جلب می‌کند.

وقت چای در اطراف جهان در کنار آموزنده بودن و زیبایی بسیاری که برای مخاطب دارد، می‌تواند حکم یک کتاب دستور آشپزی هم داشته باشد. به همین دلیل است که خواندن آن را به بزرگسالان هم توصیه می‌کنیم. مخاطب با خواندن این کتاب حداقل با بیست مدل درست کردن چای آشنا می‌شود که می‌تواند با انجام دادن این دستورها نوشیدن چای‌های جذاب و متنوعی را تجربه کند.

از شعاری که در ابتدا و انتهای کتاب نوشته شده هم نباید غافل شویم: «یک چایی، دو چایی، من چایی، تو چایی» اگرچه موضوع فقط یک نوشیدنی ساده مثل چای است اما این شعار نشان می‌دهد که همین نوشیدنی ساده چطور می‌تواند باعث مرتبط شدن مردم دنیا به همدیگر باشد.

نشر اطراف در پایان این کتاب وعده‌ی چاپ اثر دیگری با عنوان «وقت چای در اطراف ایران» را داده است که در آن به آداب چای‌خوری در نقاط مختلف کشورمان اشاره خواهد شد.

بفرمایید چای!