خواب را از من بگیر، مجموعه‌ای از 200متن و دلنوشته کوتاه و بلند به قلم محمدحمیدزاده است.
نوشته‌ها در چهارفصل تنظیم شده‌اند و هر فصل با عنوانی آغاز شده؛ فصل اول: لحظه‌ای کنار تو و لحظه‌هایی دور از تو، فصل دوم: چیزی هست که درباره‌اش فکر نکرده باشیم…؟!، فصل سوم: درختی که فکر کرد…کتاب شد…، فصل چهارم: وصیت‌نامه.

چهار فصل کتاب اشاره‌ای هستند به چهارفصل زندگی نویسنده و متن‌های هر بخش سیر تحول او را نشان می‌دهند، از آشنایی با آدم‌ها، روابط و دوستی و عشق تا رسیدن به زمان تأمل و تفکر، شناخت و حرکت و در نهایت وصیت نویسنده که اشاره‌ای است به مرگی خود خواسته که از درک معنای ابدیت می‌آید.

متن‌ها گاه به شعر پهلو می‌زنند و گاه شکل دلنوشته به خود می‌گیرند اما در هرحال لحنی صمیمی دارند و از تجربه زیسته نویسنده بی‌واسطه سخن می‌گویند. برای همین است که احساس همدلی در خواننده ایجاد می‌کنند.
کوتاه بودن هر متن خواندن و ارتباط سریع را ممکن می‌سازد گرچه برای دریافت معنا و تحول اصلی مورد نظر نویسنده، باید در مسیر مشخص شده فصل‌ها را پیش رفت.

ابتدای کتاب با تقدیم نامه‌ای به خداوند آغاز شده است و پس از آن به هرکسی که بتواند از خواندن کتاب به شادی و آرامش و رویاهایش برسد، و او نیز در پی آن به کسی که عاشقانه دوستش دارد تقدیم کند.
کتاب بخش مقدمه‌ای هم دارد که در همان فرم سایر نوشته‌های کتاب است و به نوعی دلیل نوشتن این کتاب را که برخاسته از عشق بوده شرح می‌دهد.

درباره نویسنده

محمد حمیدزاده متولد دی ماه سال 1377 در تهران است. تحصیلاتش را در دانشگاه‌های emu قبرس و middle east technical ترکیه در رشته روابط بین الملل گذرانده و دارای مدرک روانشناسی عمومی، NBA و DBA و مدارک علمی کاربردی در زمینه‌ اقتصاد و مدیریت است.

او دو کتاب در انتشارات archway  آمریکا به چاپ رسانده و مشاور و پژوهشگر در زمینه خانواده، اقتصاد، سیاست، فلسفه و شخصیت شناسی است.

بخشی از کتاب خواب را از من بگیر

نیاز و بی‌نیازی

آدمی را نیاز آدم کرد و خدا را بی‌نیازی خدا

و در این میان شیطان تنها واسطه‌ای بود

میان نیازمندی که نیاز به بی‌نیازی دارد

و میان بی‌نیازی که نیاز دارد به نیازمند

چرا که اگر نیاز نباشد بی‌نیازی معنایی ندارد

و آدمیان به سه راه رفتند

آنانی که خود را بی‌نیاز کرده بودند و خدا را نیازمند

آنانی که خود را نیازمند کرده بودند و خدا را نیازمند

آنانی که خود را بی‌نیاز کرده بودند و خدا را بی‌نیاز

و من راه چهارم را رفتم

بی‌نیاز شدم از هر چه مرا نیازمند می‌کرد

و نیازمند شدم به هرچه مرا بی‌نیاز می‌کرد