برچسب: ترسناک

«قلب شیشه‌ای» روایتی وهم‌آلود و جادویی از داستان ارتباط ارواح مرگ و فرشتگان نجات در زندگی آدم­‌هاست. آنجا که وهم و جادو راهی به قصه باز می­‌کند تا جهانی تخیلی بسازد و مخاطب را با جهانی اعجاب­‌آور و خیال‌انگیز همراه کند. به طوری که در همان چند خط ابتدایی کتاب، مخاطب وارد یک جهان ترسناک با یک فضاسازی دلهره‌­آور می­‌شود. اینجاست که ناخودآگاه، قلاب ذهن مخاطب گیر کرده و مجذوب فضای پر مخاطره و پر از اضطراب داستان می‌­شود.

نیما شاعر محبوب من است. ستایشش می‌کنم و در شبانه‌هایم گاه ‌و بیگاه شعرهای اوست که در ذهنم تداعی می‌شود. خصوصا فصل‌های سرد که آدمی را می‌برد به تجربه‌های متلاطم و مرگ‌اندود. اما هر وقت می‌خواهم سراغ تنها مجموعه شعری که از او در کتابخانه‌ام دارم بروم، یکی از شعرهایش را نخوانده رد می‌کنم: «آی آدم‌ها». نه اینکه زیبایی آن را درنیابم و از شگفتی آن درنمانم؛ بیشتر به دلیل آن نفوذ و کیفیتی است که این شعر بر احوالات درونی‌ام دارد: «آی آدم‌ها»ی نیما دلهره‌آور است.

چه چیزی باعث عالی شدن یک داستان ترسناک می‌شود؟ شاید هیولاهای وحشتناک و فواره‌های خون نقطه شروع خوبی به نظر برسند، اما هوارد فیلیپس لاوکرفت، نویسنده ترسناک‌نویس در این‌باره می‌گوید: «قدیمی‌ترین و قوی‌ترین نوع ترس، ترس از ناشناخته‌هاست.» در ادامه چیزهایی که داستان شما را ترسناک‌تر می‌کند برمی‌شمریم.

چرا برخی افراد دوست دارند بترسند؟ این میل سیری‌ناپذیر تماشا و خواندن آثار ترسناک از کجا می‌آید؟ جواب‌های متنوعی را می‌توان برای چنین سوالی تصور کرد، اما قریب به یقین اکثر جواب‌ها به کیفیت روان انسان برمی‌گردد: «لذت و بقا». اما اگر بخواهیم منحصرا در دنیای داستان به دنبال چرایی آن بگردیم، پاسخ ساده و شناخته‌شده است؛ اینکه وحشت به عنوان محرکی عالی برای پیشبرد داستان و همراه کردن مخاطب عمل می‌کند.

شعر ما را برمی‌انگیزد. می‌تواند ما را به فکر فرو ‌برد و باعث شود دنیا را به گونه‌ای دیگر ببینیم. حتی می‌تواند ما را به خنده وادارد. اما آیا شعر قادر است لرزه بر انداممان بیاندازد؟ در مطلب پیش رو ما تعدادی از هراس‌انگیزترین و ترسناک‌ترین شعرها را آورده‌ایم. در انتهای هر یک از شعرهای برگزیده، لینکی گذاشته‌ایم که شما را به سوی خواندن متن کامل شعر (به زبان اصلی) هدایت می‌کند.