نقش کارگران در شکل‌گیری انقلاب همواره مطرح بود اما تحقیقی جامع و دقیق درباره آن انجام نشده بود.

از نظر مجامع دانشگاهی و محافل روشنفکری، کارگران و جنبش‌های کارگری فعالیت‌های موثری در شکل‌گیری انقلاب داشته‌اند. آنان با اعتصابات و تعطیلی کارخانه‌ها توانستند پایه‌های اقتصادی کشور را لرزان کنند. اکنون تمرکز این کتاب بر نقش شوراهای کارگری در کارخانه‌های بزرگ کشور است.

آصف بیات، جامعه‌ شناس و نظریه‌‌پرداز شناخته شده ایران است که برپایه تحقیق‌های میدانی نتیجه‌گیری کرده است که چگونه کارگران در بخش بزرگی از کارگاه‌ها و کارخانه‌ها در سال‌های ابتدایی انقلاب، با بینش و آگاهی دست به خودگردانی و خودمدیریتی زدند و توانستند آرمان‌های بزرگی را تحقق بخشند که در هیاهوهای بعدش نادیده گرفته شده است.

این‌که در آن لحظات منتهی به انقلاب در لایه‌های پایین جامعه، به‌خصوص میان کارگران کارخانه‌ها، چه می‌گذشته، منظور و برداشت آن‌ها از اتقلاب چه بوده، چه آرمان‌هایی برایش در نظر گرفته بودند و معنای انقلاب در عمل برای کارگران چه به همراه داشت. کارگرانی که پس از انقلاب مدیریت بسیاری از کارخانه‌ها را به صورت شورایی در نظر گرفتند و با تکیه بر تصمیم‌گیری‌های جمعی و تجربه‌هایی که در پایین‌ترین بخش یک کارخانه داشتند، فعالیت کردند.

این کتاب را می‌توان تنها تحقیق میدانی برای پی بردن به نقش و تاثیرات کارگران در شکل‌گیری انقلاب دانست. کتابی درباره زوایای جدید و کمتر مورد توجه قرار گرفته در انقلاب سال 57 و دانسته‌هایی جدید از پدیده شوراها.

کتاب شامل 8 فصل است: مقدمه، پرولتر شدن، کارخانه‌های پیش از انقلاب، طبقه کارگر صنعتی در انقلاب، شوراها: تکوین، ساختار و مبارزات، تصورات کارگران از شوراها، محدودیت‌های شوراها و سیاست روابط صنعتی.

درباره نویسنده کارگران و انقلاب 57

آصف بیات جامعه شناس شناخته شده ایرانی است که سال‌ها در خارج ایران سمت استادی داشته است.
بیات متولد 9 مرداد 1333 در روستایی کوچک در حوالی تهران است. در دوران نوجوانی به تهران آمدند و اطراف حسینیه ارشاد مستقر شدند، جایی که سخنرانی‌های دکتر شریعتی برگزار می‌شد. بعدتر در رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران پذیرفته شد. هنوز یک سال به انقلاب مانده بود که برای تحصیلات دکترا به انگلستان و دانشگاه یورک رفت. پایان‌نامه او درباره نقش کارگران در انقلاب بود.

او برنده بورسیه گوگنهایم شد و به عنوان استاد دانشگاه لایدن هلند فعالیت کرد. سپس بر مسائل اجتماعی آن کشور تمرکز کرد و کتاب کار، سیاست، و قدرت او درباره تجربه مصر از مشارکت کارگری از زمان ریاست‌جمهوری جمال عبدالناصر است.

آصف اکنون استاد جامعه‌شناسی دانشگاه ایلینوی است. یکی از کتاب‌های موفق او سیاست‌های خیابانی است که برای درک و تحلیل آنچه بر طبقات فرودست در دوران پهلوی دوم می‌گذشت و سرانجام تبدیل به انقلاب شد، کمک زیادی می‌کند. پسااسلام‌گرایی نیز از دیگر آثار ترجمه شده‌اش به فارسی است.