زمستان آلیسا..

آلیسا دخترکی ده ساله است که همراه مادر به خانه‌ی زوجی لهستانی می‌رود تا برای تعطیلات تابستان، تعلیم پیانو را شروع کند.
حین گردش در خانه‌ی این زوج مهربان ناگهان دست و پایش مانند یخ می‌شود. مدتی است او حتا در گرمای تابستان هم از درون یخ می‌زند و انگار قطعات تیز یخ در رگهایش فرو می‌روند.
آلیسا خود را درون گوی‌های شیشه‌ای که باید تکان داده شوند تا برفهایشان در آب معلق شوند تصور می‌کند، زمستانی درون خود.
مادر به نقل از دکتر گفته شاید ویروس است اما آلیسا می‌داند ویروس نیست زیرا او پدرش را گم کرده و از همان زمان زمستان و سرمای درون رگهایش آغاز شده‌اند.

«زمستان آلیسا» روایتی منسجم از سوگواری است برای گذر از مرگ و در آغوش گرفتن زندگی.
داستان فرصتهایی که مثل برف آب می شوند و خاطراتی که مثل خرده‌های تیز یخ می‌بُرند.

ترسیم ماندگاری خاطرات در جانهای زنده بازماندگان به بهترین شکل در این رمان طرح شده است. حلقه گمشده‌ای که ترس از مرگ و فراموشی را به میل ادامه زندگی به نام و یادِ عزیز جان داده بدل می‌کند.