زندگینامه و زیرمجموعهی آن خودزندگینامه، از گونههای پرخوانندهی ادبیات غیرداستانیاند. این گونه اما نزد ما چندان رونقی نداشته تا همین اواخر. در این زمان کوتاهی که از آغاز کار وینش میگذرد، تعداد قابلتوجهی از کتابهای معرفی و نقد شده در آن، در این ژانر میگنجند. البته اگر با کمی اغماض این ژانر را تعریف کنیم.
ابراهیم مختاری شاید تنها فیلمساز مستند ما باشد که تجربههای فیلمسازی خود را تئوریزه کرده (و میکند). سینمای مستند حوزهای است که شیوههای آفرینش هنری در آن با سینمای داستانی تفاوتهای اساسی دارد و این شیوهها هنوز که هنوز است به شکل جدی تدوین نشده است. این کتاب نمونهای است از ترکیب زندگینامه و جمعبندی تجربههای مستندسازی و کوشش برای تئوریزه کردن این تجربه و بهرهگیری از آنها در فیلمهای بعدی.
به زعم شیمامورا ادراک اثر هنری مشابه ادراک سایر محرکهای بصری است و بر اساس نظریههای نزولی و صعودی ادراک به طور عام قابل تبیین است. مخاطب اثر هنری از سویی با تجزیهی اثر به عناصر بصری پایه نظیر خط، شکل، رنگ، ارزش نور، فضا و بافت اجزای تشکیل دهندهی اثر را ادراک میکند و سپس ترکیب این عناصر به کمک اصول سازمانبخش تصویر نظیر هماهنگی، تنوع، ریتم، تعادل، تناسب، ایجاز و تسلط را درمییابد.
Thanks for clicking. That felt good.
Close
