برچسب: کرونا

پارانویا موضوع اصلی پاموک و نیروی محرک سبک اوست. پاموک تو را وا می‌دارد با خواندن رمانش از میان لایه‌های سوءظن و شک عبور کنی. هیچ فاکتی، هیچ داستانِ پسِ‌پشتی، هرگز آن نیست که در ابتدا می‌نماید. پاموک گفته «ما ادبیات پارانویا داریم». اگر رمان‌های او واجد این خصیصه‌ی پسا‌مدرنیستی‌اند و تن به پایان‌بندی‌های معلوم و مشخص نمی‌دهند، اگر آن‌ها آن خصلتی را که رولان بارت «عشق به معنی» نام داده است ناکام می‌گذارند، دلیلش این است که در این رمان‌ها مرتب با دسیسه‌ها و ضددسیسه‌ها رویاروی می‌شویم. او حقیقتاً رمان‌نویسی است برای عصر «پساحقیقت». جودیت شولِویتس این نقد بر رمان «شب‌های طاعون» را نوشته و مقاله در شماره‌ی نوامبر ۲۰۲۲ نشریه‌ی «آتلانتیک» چاپ شده است.

حالا که بیش از یک سال از ظهور ویروس جدید کرونا می‌گذرد، می‌توان به آینده ادبیات فکر کرد. این یک سال زندگی غیرعادی روی ادبیات و نویسندگان تاثیر خواهد گذاشت.
ادبیات قبلا هم از همه‌گیری‌های مرگبار تاریخ تاثیر گرفته است. معروف‌ترین آن‌ها طاعون کشنده‌ی قرون وسطی است و آخرین نمونه آن آنفلوانزای اسپانیایی که بعد از جنگ اول جهانی قربانیان زیادی گرفت. ادبیات در دوران پسا-کووید چه تغییراتی می‌کند؟

از یکسال پیش که ماجرای کرونا و قرنطینه به شکل‌ها و در زمان‌های مختلف مطرح شد، یکی از پیشنهادها برای گذران ایام قرنطینه، خواندن کتاب بود. آیا واقعا مردم در زمان قرنطینه به کتابخوانی رو می‌آورند؟ یا شاید پرسش مهمتر این است که چرا باید به کتابخوانی رو بیاورند؟ پاسخ دادن به این پرسش شاید بتواند ایده‌های نویی برای جذب مردم به کتابخوانی در این ایام مطرح کند.