فیلم مستند تازه نفسها (تابستان ۵۸)، ساخته کیانوش عیاری، تولید ۱۳۵۸
این مقاله را ۲۶ نفر پسندیده اند
چه چیزی کیانوش عیاری را بر آن داشته که در تابستان ۵۸، یعنی شش ماه بعد از تغییر ساختار حکومت ایران، با دوربین به خیابانها برود و آنچه بین مردم میگذرد را تماشا کند؟
شور انقلابیای که هنوز بعد از شش ماه در جریان است و به شکل بحثهای کنار خیابانی درباره نحوه اداره کشور درآمده، تأترهای خیابان لالهزار، بساطیهای کنار پیادهروها، اعلامنظرهای متنوع ایدئولوژیکی که بدون سانسور و در یک فضای موقتی آزاد در خیابان در حال بیرون زدن از مردم است. خیابان آخرین روزهای خود را با مردم میگذراند و شاید عیاری حدس میزند که کارناوالهای خیابانی آزادانه از هر جنسی روزهای آخر خود را میگذرانند، و چنین است شاید نگاه او بر کفشها و لباسهای ساده و زیبای زنان در خیابان، زنانی که حس میکنند آزادی اجتماعی پیشین با یک نظام غیرشاهنشاهی کارامدتر در حال پیوند است برای ایرانی بهتر.
این مستند مشاهدهگر کوتاه را ببینید و دربارهاش برای ما بنویسید.
تازه نفس ها؛ روزهای بعد از انقلاب به روایت کیانوش عیاری \ تابستان ۵۸