همه راه‌ها به ارتباطات ختم می‌شود

هم‌اکنون در عصری زندگی می‌کنیم که به‌درستی «عصر ارتباطات» نام گرفته است. به‌رغم ابزارهای ارتباطی گسترده، همچنان ارتباطات رودررو بخش مهم و درخور توجهی از زندگی ما را شکل می‌دهد. بی‌تردید، ارتباط یکی از ابزارهای کاربردی در جعبه‌ابزار رهبری است که گاهی متأسفانه به چشم ابزاری اضافی به آن نگاه می‌کنیم و به‌جای آن، از اهرم فشار و چکش استبداد بهره می‌گیریم. زمان آن فرارسیده که گره‌های سازمان را که به دست ارتباطات باز می‌شود، با دندان تحکم باز نکنیم.

سازمان‌های موفق به این مهم پی برده‌اند و هر روز مدیران و رهبرانشان را به کارکنان خود نزدیک‌تر می‌کنند و از طریق ارتباطات سازنده، بیش ‌از پیش ایده‌های جدید و خلاقانه را از گوشه‌‌وکنار سازمان می‌گیرند و دیگران را برای همراه‌شدن با آن ایده‌ها قانع می‌کنند. خوشبختانه سازمان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که دیگر زمان تفکر فردی به سر آمده و نوبت تفکر جمعی رسیده است. آن‌ها دریافته‌اند هیچ چیزی مانند ارتباطات، افراد را به همراه‌شدن و مشارکت در هدفی مشترک قانع نمی‌کند. بنابراین، برای موفقیت در عرصه‌ی فردی و سازمانی، آشنایی با چگونگی کنترل و مدیریت این ارتباطات یکی از مهارت‌های حیاتی به شمار می‌آید.

گروه کتابهای 10 مقاله از هاروارد به وسیله انتشارات آموخته در سالهای اخیر ترجمه و در دسترس مخاطب قرار گرفته‌اند. این گروه از کتابها شامل مقاله‌های برگزیده دوماهنامه کسب و کار هاروارد است که به انتخاب انتشارات هاروارد -وابسته به دانشگاه هاروارد- از سال 2010 در قالب کتابهایی حاوی تجربه ها و تحلیل های کاربردی و دست اول در حوزه کسب و کار انتشار می‌یابند. مقالات جاگرفته در کتابی که معرفی خواهیم کرد، مخاطب را برای دستیابی به این مهارت همراهی می‌کند.

مقالات، ساختار جذاب و بخش بندی مبتکرانه‌ای دارند. بخش اصلی مقاله موضوع را ورز می‌دهد در حالی که در پایین این صفحات به رنگ خاکستری و به نام خلاصه کلام جمع‌بندی خوبی از موضوع ارائه می‌شود. بخش‌های دیگر مقاله؛ به پیاده‌سازی ایده و بازکردن موضوع در میدان و جنبه های مختلف آن می‌پردازد و تلاش دارد به پرسش‌های مهمی در مورد موضوع بپردازد. روش ارائه محتوا بسیار عملگرایانه است و خواننده از خواندن صفحاتی با صفحه‌آرایی زیبا  و متن های پیراسته، خوشخوان و ماهرانه  لذت می‌برد.

مقالات بین سالهای 2001 تا 2008 نوشته شده‌اند که برای کسب و کارهایی که تلاش دارند در حد امکان به روز باشند ممکن است تازگی نداشته باشد. البته روش ارائه عملگرای کتاب تا حدی این نقیصه را جبران می‌کند.

کتاب دارای جلد ساده، زیبا و خوش دست است؛ بخصوص استفاده از کاغذ بالکی باعث سبکتر بودن کتاب نسبت به تعداد صفحاتش است و رنگ چشم نواز صفحات و فونت متناسب نوشتارها، مطالعه طولانی‌تر را راحت‌تر می‌کند. کاغذ بالکی با محیط زیست سازگارتر است؛ به علت پروسه تولید کمتر شیمیایی و بیشتر فیزیکی کاغذ بالکی صدمه کمتری به طبیعت و محیط زیست وارد می‌کند و بازگشت آن به چرخه‌های طبیعت و تجزیه سریع‌تر اتفاق می‌افتد. کاغذ بالکی، با معادل فارسی کاغذ سبک‌بال یا کاغذ سبز نزد کتابخوان‌های ایرانی بیشتر شناخته شده است.

کتاب ارتباطات؛ ۱۰ مقاله خواندنی از هاروارد حاصل کوشش هاروارد بیزینس ریویو و ترجمه الهه قدیری است. انتشارات آموخته این کتاب را منتشر کرده است؛ کتابی در باب ارتباطات در حوزه کسب‌وکار.

فهرست مقالات کتاب:

مقاله اول: روش متقاعدسازی‌تان را تغییر دهید

مقاله دوم: علم متقاعدسازی را به کنترل خودتان درآورید

مقاله سوم:‌ قدرت گفت‌وگو

مقاله چهارم: هنر ضروری متقاعدسازی

مقاله پنجم:‌ آیا سکوت قاتل شرکت شماست؟

مقاله ششم: چگونه به سخنرانی اصیل تبدیل شوید؟

مقاله هفتم: داستان‌سرایی

مقاله هشتم: چگونه ایده‌ای عالی را ارائه دهید؟

مقاله نهم: پنج پیامی که رهبران باید مدیریت کنند

مقاله دهم: چگونگی حذف استرس از گفت‌وگوهای استرس‌زا

درباره کتاب

کتاب ۱۰ مقاله خواندنی از هاروارد درباره ارتباطات (HBR’s 10 Must Reads on Negotiation) جزو مجموعه «۱۰ مقاله خواندنی از هاروارد» است. دوماهنامه کسب‌وکار هاروارد (Harvard Business Review)  را انتشارات کسب‌وکار هاروارد از سال ۱۹۲۲ منتشر می‌کند. این انتشارات که وابسته به دانشگاه هاروارد است، کوشیده ایده‌هایی نو و کاربردی را در اختیار کارشناسان کسب‌وکار و مدیریت جهان بگذارد. مقاله‌های این مجله درباره طیف گسترده‌ای از موضوعات کسب‌وکار همچون رهبری، مذاکره، ارتباطات، همکاری، بازاریابی و امور مالی است.

انتشارات کسب‌وکار هاروارد از سال ۲۰۱۰ میلادی تصمیم گرفته است مقاله‌های برگزیده مجله را در قالب کتاب هم منتشر کند. گروه بازنگری کسب‌وکار هاروارد صدها مقاله مجله را بررسی و اثرگذارترین آن‌ها را گلچین می‌کند؛ سپس انتشارات کسب‌وکار هاروارد این مقاله‌ها را در کتاب‌های مختلف مجموعه «۱۰ مقاله خواندنی از هاروارد» چاپ می‌کند. کتاب‌های این مجموعه منبع کم‌نظیری از دانش دست‌اول و تجربه‌های کاربردی در حوزه‌های مختلف کسب‌وکار دانسته شده است.

نویسندگان این ده مقاله عبارتند از «گری ویلیامز»، «رابرت میلر»، «رابرت سیالدینی»، «دبوراه تنن»، «جِی کانگر»، «لزلی پرلو»، «استفانی ویلیامز»، «نیک مورگان»، «استفن دنینگ»، «کیمبرلی السباخ»، «جان هم» و «هالی ویکس».

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب ارتباطات در حوزه کسب‌وکار پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب

«دستیابی به ایده‌های خلاقانۀ جدید آسان است؛ اما متقاعدکردن دیگران به مطلوب‌بودن این ایده‌ها مشکل‌آفرین است. خیلی وقت‌ها کارآفرینان، مدیران فروش و مدیران بازاریابی تلاش زیادی می‌کنند تا نشان دهند طرح‌های جدید کسب‌وکار یا مفاهیم خلاقانه‌شان عملی‌اند و حاشیه سود فراوانی دارند؛ اما بازهم تصمیم‌گیرندگان اصلی شرکت‌ها این ایده‌ها را رد می‌کنند؛ کسانی که به نظر نمی‌رسد ارزش واقعی ایدۀ مطرح‌شده را فهمیده باشند. چرا این اتفاق می‌افتد؟

نویسندۀ این مقاله، با تحقیق روی مدیران اجرایی هالیوود، که مسئول بررسی ایده‌ها هستند، معتقد است شخصی که ارائۀ ایده برای او انجام می‌شود، هم خلاقیت ارائه‌دهنده و هم خود طرح پیشنهادی را می‌سنجد. احساسی که از توانایی ارائه‌دهندۀ ایده‌های کاربردی به تصمیم‌گیرنده دست می‌دهد، ممکن است به‌سرعت و همواره روی درک شخص از ارزش ایده تأثیر بگذارد. برای تعیین اینکه آیا چنین مشاهده‌هایی در محیط‌های تجاری فراتر از هالیوود نیز صادق‌اند، نویسنده در جلسات ارائۀ ایده دربارۀ طراحی محصولات جدید، بازاریابی و سرمایه‌گذاری خطرپذیر شرکت کرده و با مدیرانی که مسئول قضاوت دربارۀ این ایده‌های جدید بودند، مصاحبه‌هایی انجام داده است. نتیجۀ این مصاحبه‌ها شبیه همان مشاهده‌های مربوط به هالیوود بود.

تصمیم‌گیرندگان به‌صورت ناخودآگاه ارائه‌دهندگان موفق را در دسته‌های مجری (روان و حرفه‌ای)، هنرمند (غیرعادی و نامنسجم) یا مبتدی (بی‌تجربه و ساده) جای می‌دهند. این تحقیق نشان می‌دهد تصمیم‌گیرندگان زمانی که فکر کنند دارند در پرورش ایده‌ای مشارکت می‌کنند، به آن ایده واکنش بهتری نشان می‌دهند. آن‌طور که الیور استون، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کنندۀ برندۀ اسکار می‌گوید، فیلم‌نامه‌نویسانی که مشغول ارائۀ ایده‌شان هستند، بهتر است «عقب بکشند و به این فکر کنند که شنوندۀ ایده به چه‌چیزی در ایده‌شان نیاز دارد تا داستان برایش کامل شود.»»

ارتباطات