تو لک‌لکی یا دارکوب؟ کتابی تصویری است، اما داستان تصویری نیست. روی جلد آن نام نویسنده و تصویرگر را می‌بینیم اما کل متن کتاب این است: «قورباغه‌ای که تمساح می‌شود! لک‌لکی که فیل می‌شود! چگونه ممکن است؟ این بازی نقاشی‌هاست. نگاه کنید!» اگر نام کتاب را هم به این متن کوتاه اضافه کنیم، متن آن ۲۰ کلمه خواهد شد! شاید چنین متنی با تعریف ما از «نویسنده» سازگار نباشد، اما همین چند کلمه کلید ورود کودک به جهان آن است.
یکی از داستان‌نویس‌های نامداری که اهل اصفهان نیست، اما بعد از مهاجرت به این شهر عشق عجیبی به
علی خدایی که زاده‌ی تهران است پس از مواجهه با اصفهان و شگفتی‌هایش دامنگیر این شهر می‌شود و دل به دل اصفهان می‌دهد. او این مجموعه داستان را ادای دین به شهری می‌داند که مهربانانه او را در خود پذیرفته. داستان‌های کتاب، حکایت اهالی اصفهان است که حول چهارباغ گرد آمده‌اند. هر کدام پیشه‌ای دارند و سرگذشتی، اما چهارباغ علت‌العلل نزدیکی آن‌ها به یکدیگر است.
وینش در سالی که گذشت به‌تدریج مجموعه‌ای از گفت‌وگوها را شکل داده تا در کنار معرفی و نقد جدیدترین کتاب‌ها به مخاطب تصویر روشن‌تری از وضعیت ادبیات داستانی کشورمان ارائه کند. گفت‌وگو با نویسندگان معاصر ایرانی پروژه‌ای است که تازه در وینش شروع شده و به محض فراهم شدن دوباره‌ی شرایط گفت‌وگو، از سر گرفته خواهد شد. بهانه‌ی هر مصاحبه چاپ کتاب جدیدی از نویسنده بوده در کنار توجهی که به موقعیت ادبی او داشته‌ایم.
گفت‌وگوی سایت وینش با علی خدایی در اصفهان انجام شد. پیش از برگزاری یک جلسه ادبی. آدم‌های چهارباغ مثل تعدادی دیگر از داستان‌های علی خدایی در اصفهان می‌گذرد. نویسنده اصفهانی کم نداشته‌ایم اما خدایی که زاده‌ی تهران است سخت دلبسته شهر اصفهان و گذشته‌‌ی نزدیکش است. داستان‌های این کتاب او حکایت اهالی اصفهان است که هرکدام پیشه و سرگذشتی دارند اما خیابان چهارباغ همه این سرگذشت‌ها را به هم پیوند می‌زند. در این گفت‌وگو درباره بعضی از مهم‌ترین نظرات و انتقادها درباره نویسندگی علی خدایی با او صحبت کرده‌ایم.
علی خدایی که زاده‌ی تهران است پس از مواجهه با اصفهان و شگفتی‌هایش دامنگیر این شهر می‌شود و دل به دل اصفهان می‌دهد. او این مجموعه داستان را ادای دین به شهری می‌داند که مهربانانه او را در خود پذیرفته. داستان‌های کتاب، حکایت اهالی اصفهان است که حول چهارباغ گرد آمده‌اند. هر کدام پیشه‌ای دارند و سرگذشتی، اما چهارباغ علت‌العلل نزدیکی آن‌ها به یکدیگر است.
«نزدیک داستان» درباره‌ی زیستن است؛ همان کار ساده و غیرپیچیده‌ای که بشر به قدمت تاریخ مشغول انجام دادنش است. علی خدایی در روایت اول شخصش از امروز و دیروز، تمام مدت مشغول اعتبار بخشیدن به جزئیاتِ روزمرگی‌هایی است که در هر زندگیِ معمولی‌ای پیدا می‌شود و احتمالاً چندان هم به نظر کسی مهم نمی‌آید. اما او قصد کرده همین لحظه‌های بی‌اهمیت را قاب نفیسی بگیرد و چنان اعتبار ببخشد که خواننده را وادار کند به دیدن زیبایی‌های ساده‌ی پنهان شده در پس جزئیات روزمره.
تو لک‌لکی یا دارکوب؟ کتابی تصویری است، اما داستان تصویری نیست. روی جلد آن نام نویسنده و تصویرگر را می‌بینیم اما کل متن کتاب این است: «قورباغه‌ای که تمساح می‌شود! لک‌لکی که فیل می‌شود! چگونه ممکن است؟ این بازی نقاشی‌هاست. نگاه کنید!» اگر نام کتاب را هم به این متن کوتاه اضافه کنیم، متن آن ۲۰ کلمه خواهد شد! شاید چنین متنی با تعریف ما از «نویسنده» سازگار نباشد، اما همین چند کلمه کلید ورود کودک به جهان آن است.
یکی از داستان‌نویس‌های نامداری که اهل اصفهان نیست، اما بعد از مهاجرت به این شهر عشق عجیبی به
علی خدایی که زاده‌ی تهران است پس از مواجهه با اصفهان و شگفتی‌هایش دامنگیر این شهر می‌شود و دل به دل اصفهان می‌دهد. او این مجموعه داستان را ادای دین به شهری می‌داند که مهربانانه او را در خود پذیرفته. داستان‌های کتاب، حکایت اهالی اصفهان است که حول چهارباغ گرد آمده‌اند. هر کدام پیشه‌ای دارند و سرگذشتی، اما چهارباغ علت‌العلل نزدیکی آن‌ها به یکدیگر است.
وینش در سالی که گذشت به‌تدریج مجموعه‌ای از گفت‌وگوها را شکل داده تا در کنار معرفی و نقد جدیدترین کتاب‌ها به مخاطب تصویر روشن‌تری از وضعیت ادبیات داستانی کشورمان ارائه کند. گفت‌وگو با نویسندگان معاصر ایرانی پروژه‌ای است که تازه در وینش شروع شده و به محض فراهم شدن دوباره‌ی شرایط گفت‌وگو، از سر گرفته خواهد شد. بهانه‌ی هر مصاحبه چاپ کتاب جدیدی از نویسنده بوده در کنار توجهی که به موقعیت ادبی او داشته‌ایم.
گفت‌وگوی سایت وینش با علی خدایی در اصفهان انجام شد. پیش از برگزاری یک جلسه ادبی. آدم‌های چهارباغ مثل تعدادی دیگر از داستان‌های علی خدایی در اصفهان می‌گذرد. نویسنده اصفهانی کم نداشته‌ایم اما خدایی که زاده‌ی تهران است سخت دلبسته شهر اصفهان و گذشته‌‌ی نزدیکش است. داستان‌های این کتاب او حکایت اهالی اصفهان است که هرکدام پیشه و سرگذشتی دارند اما خیابان چهارباغ همه این سرگذشت‌ها را به هم پیوند می‌زند. در این گفت‌وگو درباره بعضی از مهم‌ترین نظرات و انتقادها درباره نویسندگی علی خدایی با او صحبت کرده‌ایم.
علی خدایی که زاده‌ی تهران است پس از مواجهه با اصفهان و شگفتی‌هایش دامنگیر این شهر می‌شود و دل به دل اصفهان می‌دهد. او این مجموعه داستان را ادای دین به شهری می‌داند که مهربانانه او را در خود پذیرفته. داستان‌های کتاب، حکایت اهالی اصفهان است که حول چهارباغ گرد آمده‌اند. هر کدام پیشه‌ای دارند و سرگذشتی، اما چهارباغ علت‌العلل نزدیکی آن‌ها به یکدیگر است.
«نزدیک داستان» درباره‌ی زیستن است؛ همان کار ساده و غیرپیچیده‌ای که بشر به قدمت تاریخ مشغول انجام دادنش است. علی خدایی در روایت اول شخصش از امروز و دیروز، تمام مدت مشغول اعتبار بخشیدن به جزئیاتِ روزمرگی‌هایی است که در هر زندگیِ معمولی‌ای پیدا می‌شود و احتمالاً چندان هم به نظر کسی مهم نمی‌آید. اما او قصد کرده همین لحظه‌های بی‌اهمیت را قاب نفیسی بگیرد و چنان اعتبار ببخشد که خواننده را وادار کند به دیدن زیبایی‌های ساده‌ی پنهان شده در پس جزئیات روزمره.
Thanks for clicking. That felt good.
Close
