مردی که هیچ زنی دوستش نداشت روایت مردی است که زنش را کشته است. در طی داستان متوجه می‌شویم که او در حال تعریف کردن دلیل قتل برای وکیلش است، البته ماجرایش را نه برای فرار از اتهام قتل بلکه برای روایت زندگی‌اش می‌نویسد؛ شاید به این امید که بعدها تبدیل به یک داستان عاشقانه جنایی شود.

گرچه کتاب با اعتراف به کشتن همسرش نازگل آغاز می‌شود اما داستان به شکل خطی پیش نمی‌رود بلکه با برگشتی به 18 سالگی پادرا –مرد راوی داستان- مراحل تغییر شخصیت او را از یک جوان ساده و بی دست و پا به شخصیت امروزی‌اش حکایت می‌کند. کتاب به شیوه حکایت‌پردازی قدیمی قصه در قصه است، یعنی تعریف هر داستان بهانه‌ای می‌شود برای تعریف حکایت بعدی که در مجموع معرفی زن‌های مختلف زندگی راوی هستند و بلایی که هرکدام به سر او آورده‌اند که در نهایت به آخرین زن و کشتن او ختم می‌شود.

مهدی فرد قادری، نویسنده کتاب که پیش از این سابقه کارگردانی چند فیلم بلند و کوتاه داشته است، در این اولین داستان منتشره‌اش نیز جابه‌جا اشاراتی به فیلم‌ها و صحنه‌های معروف تاریخ سینما دارد و به این شکل ادای دینی نیز به علاقه و خاستگاه اولیه‌اش کرده است.

او تاکنون سه فیلم با نام‌های جاودانگی، بی وزنی و آزردگان ساخته است.و اولین کتابش را نیز انتشارات فارابی به چاپ رسانده.