آن مرد سرود گمشده میخوانَد
شب یلدا نوید بلندترین همنشینیها را میدهد، و چه آسان ما را به یاد صدای مرتضی احمدی و آوازخوانی و طنازی او میاندازد که همیشه خالق فضایی دلپذیر برای باهمنشینی و اوقات خوش بوده است. گرچه در روزگاری دور در رادیو و تأتر ترانههای فولکور ایرانی میخوانده اما نیاز انسان به اتکا به این فاکتورهای مردمی برای ارتباط با زندگی چنان قوی و اصیل است که هم احمدی و هم ما را همچنان بر صحنه اجرا نگاه داشته است. هرچند اگر صحنه نامرئیست اما همگی نمایش را ادامه دادهایم و میدهیم.
آن مرد سرود گمشده میخوانَد
دمی آشنایی با میراث آواز فولکلور تهرانی به روایت مرتضی احمدی، در روز شنبهای که مثل تمام شنبههای اول ماه موعد یک وینشویدئوی تازه است اما این بار جدیدترین یلدا را هم از سر گذرانده.
4 دیدگاه در “آن مرد سرود گمشده میخوانَد”
چقدر زیبا! ممنون وینش جان. روحش شادِ شادِ شاد و یادش گرامی مرد مهربان تهران!
سپاس
خیلی خوب است
دست شما طلا
ممنون