روز: 3 خرداد 1401

بوردول در کتاب «نقال‌ها…» سعی کرده است یک نوع ارزیابی تطبیقی از چهار منتقد معتبر سینمای امریکا در در اوج عصر طلایی هالیوود به‌دست دهد؛ کسانی که در انتهای دهه‌ی 30 و در طول دهه‌ی 40 درباره‌ی فیلم‌های هالیوودی نوشتند و تعریفی تازه‌ و بدیع از این سینما ارائه دادند. مهمترین ارزش کار این چهار منتقد در آن بود که جسورانه در برابر ادعای کلیشه‌ای «هالیوود آشغال است» مقاومت کردند و به جای ایدئولوژی‌های ازپیش‌ساخته‌ای که عادت منتقدان چپگرای فیلم بود، مختصات ویژه‌ی این سینما را کشف نمودند و به مخاطبان خود نشان دادند.

کتاب «نزدیک‌ترین چیز به زندگی» مجموعه‌ی چهار جُستار ست که نویسنده در آن و از خلال آثار داستانی به «چرا»های زندگی، «توجه‌جدی» در نگریستن به جای دیدن، «استفاده از همه چیز» برای نقد ادبی و «بی‌خانمانی دنیوی» در عوض بی‌خانمانی استعلایی -اصطلاحی برگرفته از لوکاچ- می‌پردازد. کتاب «نزدیک‌ترین چیز به زندگی» در مجموع معتقد است که نزدیک‌ترین چیز به زندگی در میان تمامی هنرها، ادبیات داستانی‌ست که می‌تواند توصیف منحصربه‌فردی را از شکل‌های متعدد زندگی ارائه دهد.

«نویسندگانی که آثارشان همچون ستاره‌ای در ویترین کتابفروشی‌ها می‌درخشد، اغلب هیولاهای ترسناک خانه‌هایشان هستند.» این عبارت قدیمی را شاید به یاد داشتید، اما درمورد هرکس مصداق نداشته باشد در مورد ریموند کارور صادق است. ریموند کارور روش منحصربه‌فردی را برای به تصویر کشیدن زندگی رومزه‌ی مردم عادی ابداع کرد. سخنان صریح و جملات کوتاهش در به شهرت رساندنش نقشی اساسی داشتند. بسیاری از آثار او به زبان فارسی هم ترجمه شده اند. از آن میان، وقتی از عشق حرف می‌زنیم، دوچرخه، عضله، سیگار و داستان‌های برق‌آسا از بقیه محبوب‌ترند.در این مقاله نگاهی انداخته‌ایم به زندگیِ ریموند کارور و نه داستان‌های او.

کتاب ماه وینش فرصتی برای ناشران و کتابخوان‌هاست. در کتاب ماه وینش، ناشران فرصت دارند تا کتاب مورد نظرشان را معرفی و امکان دسترسی آسان آن را برای مخاطبان فراهم کنند. کتابخوان‌ها هم فرصت آشنایی با کتابی را از وجوه مختلف خواهند داشت. و با تهیه آن از کتابفروشی آنلاین یا محلی، می‌توانند نظر یا سوالاتشان را مطرح کنند. درباره کتاب ریویو بنویسند و در صورت برنده شدن هم نوشته‌شان منتشر شود و هم جایزه بگیرند.

دست‌نوشته‌های زنی در برلین یادداشت‌های زنی است درباره ماجراهایی که بر او و دوستان و همسایگانش در فاصله اواخر آوریل تا اواسط ژوئن 1945 می‌گذرد. نوشته‌های او شامل سه دفترچه و چند برگ کاغذ است که با دستپاچگی اضافه شده‌اند و به ثبت تک تک اتفاقات آن روزهای تلخ پرداخته‌اند.

بخش‌هایی از این کتاب را برای آشنایی بیشتر انتخاب کرده‌ایم.

کتاب رمان در عصر آمازون می‌گوید آمازون تنها یک نیروی اقتصادی نیست، یک نیروی زیبایی‌شناختی هم هست. و اضافه می‌کند که ادبیاتی که با ساختار‌های توزیع کتاب هماهنگ نشود نمی‌تواند دوام بیاورد. ما متاسفانه هنوز هیچ پژوهشی در زمینه‌ی سازوکارهای حاکم بر جامعه‌ی خودمان و شناخت اثر آن‌ها بر ادبیات نداریم. البته جز تاثیر سانسور که موضوعی است آشکار. اما آیا هیچ به تاثیر کلاس‌های داستان‌نویسی بر شکل‌گیری سلیقه‌ی ادبی نسل جوان نویسندگان اندیشیده‌ایم؟ به این‌که این سلیقه‌‌ها از کجا می‌آیند؟ به تاثیر ترجمه بر شکل‌گیری این سلیقه‌ها هیچ اندیشیده‌ایم؟ حمایت‌های دولتی در شکل‌های مختلف آن، یا سایت‌های فروش کتاب‌های مجازی و سایت‌های توزیع آنلاین کتاب‌های کاغذی چه تاثیری بر اوضاع عمومی نشر می‌گذارند؟