در هیچ مپیچ!
سیدعلیاکبر نویسنده و مترجم کتابهای کودکان و نوجوانان همراه با سلمان طاهریِ تصویرگر در کتاب «آموزشهای داستاننویسی مامان پیچ برای هیچ» سعی کردهاند با زبان و تصاویر طنز، کلاس نویسندگی برای بچهها برگزار کنند. داستان این کتاب حول آموزش داستاننویسی مامان پیچ به فرزندش، هیچ است. در حقیقت مامان پیچ، هیچ را سر کلاس نویسندگی به مربیگری خودش مینشاند. کتاب راهنمای خوبی است برای اینکه بچهها اصول نوشتن را یاد بگیرند، اما به تنهایی برایشان گفتوگوی دو نفرهی مامان پیچ و فرزندش هیچ راهگشا نیست.
آموزشهای داستاننویسی مامان پیچ برای هیچ
نویسنده: سیدنوید سیدعلیاکبر
ناشر: گل آقا
نوبت چاپ: ۳
سال چاپ: ۱۳۹۷
تعداد صفحات: ۸۹
شابک: ۹۷۸۹۶۴۷۰۴۲۵۸۱
سیدعلیاکبر نویسنده و مترجم کتابهای کودکان و نوجوانان همراه با سلمان طاهریِ تصویرگر در کتاب «آموزشهای داستاننویسی مامان پیچ برای هیچ» سعی کردهاند با زبان و تصاویر طنز، کلاس نویسندگی برای بچهها برگزار کنند. داستان این کتاب حول آموزش داستاننویسی مامان پیچ به فرزندش، هیچ است. در حقیقت مامان پیچ، هیچ را سر کلاس نویسندگی به مربیگری خودش مینشاند. کتاب راهنمای خوبی است برای اینکه بچهها اصول نوشتن را یاد بگیرند، اما به تنهایی برایشان گفتوگوی دو نفرهی مامان پیچ و فرزندش هیچ راهگشا نیست.
آموزشهای داستاننویسی مامان پیچ برای هیچ
نویسنده: سیدنوید سیدعلیاکبر
ناشر: گل آقا
نوبت چاپ: ۳
سال چاپ: ۱۳۹۷
تعداد صفحات: ۸۹
شابک: ۹۷۸۹۶۴۷۰۴۲۵۸۱
در هیچ مپیچ!
بچههایی که اهل کتاب هستند، نوشتن را روش جذابی برای بیرون ریختن افکارشان میدانند. این روزها کلاسهای بسیار زیادی برای کودکان و نوجوانان با عنوانهای مختلفی مثل نویسندگی، خلاقیت در نوشتن و… برگزار میشود. در هر کدام هم روشهای متفاوتی برای آموزش انتخاب میشود تا اصول داستاننویسی را به زبان ساده برای بچهها بگویند. و از آنها به تعبیری داستاننویس بسازند!
بعضی از مربیها با بازی، با دیدن فیلم و عکس، گوش دادن موسیقی، توضیح دادن، خواندن قسمتی از کتاب و … سعی میکنند بچهها را درگیر داستان و داستاننویسی کنند. سیدنوید سیدعلیاکبر نویسنده و مترجم کتابهای کودکان و نوجوانان همراه با سلمان طاهریِ تصویرگر در کتاب آموزشهای داستاننویسی مامان پیچ برای هیچ سعی کردند با زبان و تصاویر طنز، کلاس نویسندگی برای بچهها برگزار کنند.
داستان این کتاب حول آموزشِ داستاننویسی مامان پیچ به فرزندش، هیچ است. در حقیقت مامان پیچ، هیچ را سر کلاس نویسندگی به مربیگری خودش مینشاند. مامان پیچ دوست دارد، هیچ برایش داستان بگوید و او داستانهایش را بنویسد. اوایل مامان پیچ هر چه برای هیچ توضیح میدهد، هیچ متوجه حرفهای مادرش نمیشود. مامان پیچ از گیجبازیهای هیچ فقط حرص میخورد. اعصابش بههم میریزد تا جایی که دکترش به او میگوید باید جای خوش آب و هوایی برود تا تمدد اعصاب کند!
مامان پیچ چطور به هیچ آموزش میدهد؟ او در شش بخش، پله پله به هیچ توضیح میدهد که چگونه باید بنویسد. هیچ نمیداند داستان را چگونه باید برای دیگران روایت کند. اول از روایتگویی شروع میکند. او فکر میکند داستان یک جملهی خبری است. فقط به دیگران میگوید چه اتفاقی افتاده است، اما مامان پیچ توضیح میدهد که باید داستانسازی کند. مامان پیچ در پلهی بعدی میخواهد به هیچ زاویهی دید را یاد بدهد.
هرچند هیچ آنقدر در مقابل توضیحات مامان پیچ مقاومت میکند که مامان آموزش دادن را رها میکند. قدم بعدی یادگیری، توجه به جزئیات است. هیچ خودش را خیلی درگیر توضیحات مامان پیچ نمیکند؛ اما مشخص است که درسهای قبلی برایش اثر گذار بوده و با روایت و زاویهی دید کمکم کنار آمده است. درسهای بعدی مامان پیچ هم بهتر از درسهای قبلی پیش نمیرود.
او دربارهی شخصیتپردازی بر اساس دیالوگ برای هیچ میگوید و باز هم هیچ با حواسپرتی آموزشهای مادر را به هیچ میگیرد! یاد گرفتن تعلیق از توان هیچ خارج است و آموزش پیام غیر مستقیم در داستان هم خیلی فضای داستانگویی هیچ را تغییر نمیدهد.
یکی از روشهایی که سیدعلی اکبر برای آموزش داستاننویسی به کودکان انتخاب کرده، همین از غلطهای هیچ به خواستههای مامان پیچ رسیدن است. او مخصوصا در قسمتهای توجه به جزئیات و پرداخت زاویه دید، به خوبی عمل کرده است؛ اما روایت کردن و شخصیت پردازی بر اساس دیالوگ هنوز برای کودک مبهم است. در طول کتاب سعی شده است، پیشرفت نویسندگی هیچ نشان داده شود.
هر بار بهتر روایت میکند، جزئیات بیشتری میگوید، زاویه دید را درست انتخاب میکند، تخیل را بیشتر در داستانش دخیل میکند و سعی میکند، آنطور که مامان پیچ آموزش میدهد حداقل در جلسه یبعدی عملکرد بهتری داشته باشد. بهنظر میرسد انتخاب اسم هیچ هم شاید کنایهای برای پوچ بودن کار مامان پیچ در آموزش داستاننویسی به هیچ باشد!
اما چقدر این کتاب برای کودکان نوشته شده است و چقدر برای مربیان و بزرگسالان؟ کتاب راهنمای خوبی است برای اینکه بچهها اصول نوشتن را یاد بگیرند، اما به تنهایی برایشان گفتوگوی دو نفرهی مامان پیچ و فرزندش هیچ راهگشا نیست. اگر این کتاب درسنامهای برای والدین یا مربیها نداشته باشد، شاید خواندنش برای کودکان جذاب نباشد.
نویسنده سعی کرده است، با قالب طنز، کودک را جذب کند؛ اما چیزی که ما در کتاب میخوانیم فقط حرص خوردنهای مامان پیچ و خنگبازیهای بچههیچ است که این رد و بدلها به خوبی درنیامده است. هرچند تصویرگریهای سلمان طاهری به خواندن راحتتر کتاب کمک کرده است؛ اما متن با اینکه در صفحات کمی هم نوشته شده کشش زیادی ندارد.
چاپ سوم آموزشهای داستاننویسی مامان پیچ برای هیچ را انتشارات گلآقا در سال ۹۷ منتشر کرده است.