جومپا لاهیری، نویسندهی هندی-آمریکایی
جومپا لاهیری بیست سال پیش با موفقیت مجموعه داستان «مترجم دردها»یش به شهرت رسید و در همه این سالها حرفه نویسندگی او چیزی نبوده جز ترجمه دردهای آدمیانی برای آدمیان دیگر. او در این بیست سال درباره هندیهای مهاجر نوشته است و حالا از نویسندگان مهم ادبیات مهاجرت به شمار میرود.
جومپا لاهیری بیست سال پیش با موفقیت مجموعه داستان «مترجم دردها»یش به شهرت رسید و در همه این سالها حرفه نویسندگی او چیزی نبوده جز ترجمه دردهای آدمیانی برای آدمیان دیگر. او در این بیست سال درباره هندیهای مهاجر نوشته است و حالا از نویسندگان مهم ادبیات مهاجرت به شمار میرود.
جومپا لاهیری هندیالاصل است. در سه سالگی او والدینش ابتدا به لندن و بعد به ساحل شرقی آمریکا مهاجرت کردهاند. در بیست سال اخیر او یکی از نویسندگان شاخص جوان آمریکا بوده که بیشتر داستانهایش یا درباره مهاجرت است یا به شکلی به هندیهای مهاجر در غرب مرتبط است. هرچند این تنها ارزش آثار او نیست.
برای آشنایی بیشتر با جومپا لاهیری و کاراکتر نویسندگی او میتوانید به این یادداشت مراجعه کنید.
جومپا لاهیری، نقال داستانهای مهاجرت
مترجم دردها که اولین مجموعه داستان او بود، باعث شناسانده شدن نامش شد. لاهیری وقتی تنها ۳۲ سال داشت این داستان را نوشت که برنده جایزه اُ هنری و برنده بهترین داستان کوتاه سال در آمریکا شد. بعد جایزه انجمن قلم همینگوی را هم گرفت و به عنوان یکی از بیست نویسنده برتر زیر چهل سال آمریکا شناخته شد.
بعد از انتشار سه داستان از هشت داستان این کتاب در نیویورکر، برندهی جایزه پولیتزر بهترین داستان کوتاه سال ۲۰۰۰ شد. موفقیتی خیلی زیاد برای اولین اثر یک نویسنده. دومینیکو استارنونه در بیستمین سالگرد کتاب مجموعه داستان جومپا لاهیری مترجم دردها، درباره رابطهاش با داستانهای این کتاب، نویسنده هندیالاصل آمریکایی آن و تصمیم جدید لاهیری برای آموختن زبان ایتالیایی و قصه نوشتن به آن زبان، یادداشتی نوشته است.
نقدومعرفیهایی هم داریم بر سه کتاب عمدتاً مشهور او بین خوانندگان فارسیزبان. آخرین و مشهورترین آنها گودی است. گودی داستان دو برادر است. در هند و دقیقتر در کلکته. دو برادر با دو خلقوخو و دو سرنوشت کاملا متفاوت. یکی درگیر بخش خطرناک سیاست میشود و خانواده را فراموش میکند. دیگری دنبال رویاهای خود به آمریکا میرود و زندگی هندی را فراموش میکند.
در کلکته همیشه زمستان است
دومین کتاب خاک غریب است. کتابی که جومپا پس از رمان همنام و مجموعهداستان مترجم دردهایش، در سال ۲۰۰۸ به چاپ رساند. ماهیت کلی داستانهای خاک غریب به نسل دوم و سوم مهاجران هندی مربوط میشود؛ یعنی در حقیقت فرزندان هندیهایی که به آمریکا مهاجرت کردند، در آنجا به دنیا آمدند و بزرگ شدند. اگر از زاویه دیگری نگاه کنیم، باید بگوییم بچههای داستانهای همنام و مترجم دردها حالا بزرگ شدهاند و روی پای خود ایستادهاند و درگیر مسائل خودشان شدهاند.
آدمهایی که هیچوقت مال هیچکجا نبودند
سومین کتاب، به کسی مربوط نیست هم به سیاق دیگر آثار جومپا لاهیری همچون مجموعه داستان مترجم دردها به بیان تجربههای متنوع مهاجران بنگالی در سفر به غرب (خصوصاً امریکا و انگلیس) و کشمکشهای درونی آنها با شیوهی زیست جدیدشان میپردازد. این داستانها که مبتنی بر جنبههای روزمره و کمتر مشهود زندگی در کشوری دیگر است، در پس زمینهی کشور میزبان روایت میشود نه سرزمین مادری.
بر فراز آسمانی که همیشه آبی نیست!