جیمز وود در نشریه نیویورکر درباره جرج اورول مقاله‌ای نوشته است با عنوان «همه انقلاب‌های جرج اورول».

این مقاله مفصل را در دو بخش ترجمه کرده‌ایم. در بخش اول وود زندگی اورول را از مدرسه معروف ایتن شروع می‌کند. مدرسه‌ای که معمولاً فرزندان اعیان و افراد رده‌بالای بریتانیا در آن درس می‌خوانند و نویسنده مقاله و جرج اورول از معدود طبقه متوسطی‌هایی هستند که آن‌جا درس خوانده‌اند. وود تجربه درس خواندن میان بچه‌هایی از پایگاه طبقاتی بسیار بالاتر را تجربه‌ای بنیادین در زندگی اورول می‌داند و در ادامه مقاله به پایه‌های زندگی فکری اورول می‌پردازد.

همه‌ی انقلاب‌های جورج اورول جورج اورول، شهرتش را مدیون رمان‌های ضدتوتالیتریسمی مثل «1984» و «مزرعه‌ حیوانات» است. اما او از یک اقتصاد دستوری برای بریتانیا هواداری می‌کرد و تا لحظه مرگش در 1950 میلادی یک انقلابی باقی ماند. جایی در «شیر و تک شاخ» نوشته «برای روحیه‌ی جمعی ما، بانویی که در رولزرویس نشسته است، به مراتب مخرب‌تر از بمباران جنگنده‌های گورینگ است». او همیشه از فقر و تهی‌دستی مردم اظهار تاسف می‌‎کرد. درست به همان اندازه هم از حقوق ویژه و امتیازات خاص بیزار بود. می‌توان او را یک پیوریتن رادیکال نامید. در این مقاله که به قلم جیمز وود نوشته شده و در نشریه‌ی نیویورکر به چاپ رسیده است، مروری شده است بر انقلاب‌هایی که جورج اورول برپا کرد.

در بخش دوم مقاله نویسنده، به مسیر #جرج-اورول شدنِ اریک بلر، نگاهی از نزدیک انداخته است. این بار آثار اولیه او را یکی یکی با وقایع و تجربیات زندگی‌اش تطبیق داده است. البته هر مقاله‌ای که در وینش منتشر می‌شود حتماً از نظر تحریریه واجد امتیازات یا حداقل‌هایی بوده است اما خواندن این دو مقاله (یا در واقع مقاله دوقسمتی) را به طور اخص به خوانندگان سایت توصیه می‌کنیم.

از موتهاری تا آکسفوردشر جورج اورول با نام اریک بلر به دنیا آمد. عضوی از یک خانواده‌ی متعلق به طبقه‌ی متوسط بود. از هشت سالگی در مدارس شبانه‌روزی خصوصی درس خواند و در همین مدارس بود که از سیستم آموزشی مبتنی بر خشونت، ارعاب و امتیازات طبقاتی متنفر شد. او باقی عمرش را چه در قالب نویسنده و چه تحت عنوان یک روزنامه‌نگار، با امتیازات طبقاتی جنگید. اورول را به خاطر صراحت، صداقت و پیش‌بینی‌های دقیقش می‌ستایند. در قسمت دوم مقاله‌ی همه‌ی انقلاب‌های جورج اورول، نویسنده، به مسیر جورج اورول شدنِ اریک بلر، نگاهی از نزدیک انداخته است.

در سال‌های اخیر یک نکته حاشیه‌ای در مورد اورول مطرح شد: اینکه او اسامی کمونیست‌های مخفی را به سازمان‌های امنیتی بریتانیا در دهه چهل داده بود. اگر چه در بریتانیا شاهد پدیده‌ای مثل مک‌کارتیسم آمریکایی نبوده‌ایم اما این موضوع (که در گزارش سال 1998 نشریه دیلی تلگراف مطرح شده) بحث‌هایی را دامن زد. در این یادداشت سراغ موضوع اورول و مارکسیست‌های مخفی که بعضاً عامل شوروی بودند رفته‌ایم.

آیا جرج اورول اسامی کمونیست‌های مخفی را لو داده بود؟ گاهی تصور می‌شود جرج اورول از آن دست نویسنده‌های دست راستی است که عمری را به مبارزه با شوروی و افشای آنچه درون آن کشور می‌گذشت گذرانده. اما اورول سوسیالیستی مومن به ایده‌های جمعی بود و معتقد بود صنایع و بانک‌های کشور باید ملی شوند و به نوعی اقتصاد متمرکز باور داشت. در درون گفتمان خود با روشنفکران غربی که توتالیتاریسم حاکم بر شوروی را نمی‌دیدند یا نمی‌خواستند ببینند در جدال بود. اما آیا او همان کسی بود که اسامی کمونیست‌های مخفی را در اختیار سازمان‌های امنیتی گذاشته بود؟

اگرچه در میان آثار اورول بیش از همه «مزرعه حیوانات» و «1984» دیده و خوانده شده است اما او به‌جز آنها 16 اثر داستانی (6 رمان، 5 داستان کوتاه، یک نمایش‌نامه و 4 فیلم‌نامه) و 18 شعر، بیش از ششصد اثر در قالب‌های مختلف غیرداستانی (جستار، رساله، مقاله‌ی روزنامه‌ای، نامه و …) شامل 3 کتاب غیرداستانی بلند و 556 مقاله‌ی ادبی در مطبوعات (article) در کارنامه‌ی خود دارد.

در میان فارسی‌زبانان توانایی او در نوشتن جستارهای سیاسی و فعالیت‌های روزنامه‌نگارا‌نه‌اش کمتر مورد توجه قرار گرفته است. «کتاب یا سیگار» که نشر چشمه منتشر کرده گزینه بسیار مناسبی برای آشنایی با اورولِ مقاله‌نویس است. او در نوشته‌هایش با طبقات مختلف اجتماع و با آن‌هایی که بهشان نقد دارد، روراست است. بی‌رحم نیست؛ اما بی‌مراعات است. الگوی مشترکِ دیگر در مقالات، ترسیم دوگانه‌های اخلاقی، فکری یا ارزشی است. اورول با این مقدمه راه را برای توسعه‌ی محتوایی ایده‌ها و آراء خودش در نوشته باز می‌کند.

کتاب یا سیگار، راست یا چپ و دیگر دوگانه‌های اورول کتاب یا سیگار از هفت مقاله تشکیل شده‌است. سه‌تا‌ی نخستین کاملاً مرتبط به مقوله‌ی کتاب، سه‌مقاله‌ی بعد بیش‌تر مرتبط با سیاست و در مقاله‌ی آخر که بسیار بلند است، به مرور سرگذشت خودِ اورول در مدرسه پرداخته‌ می‌شود. آن‌چه این مقالات را یک‌دست می‌کند، در درجه‌ی اول صراحت بیان اورول است. او در نوشته‌هایش با طبقات مختلف اجتماع و با آن‌هایی که بهشان نقد دارد، روراست است. بی‌رحم نیست؛ اما بی‌مراعات است. الگوی مشترکِ دیگر در مقالات، ترسیم دوگانه‌های اخلاقی، فکری یا ارزشی است. اورول با این مقدمه راه را برای توسعه‌ی محتوایی ایده‌ها و آراء خودش در نوشته باز می‌کند.

درباره «مزرعه حیوانات» یک پرونده منتشر کرده‌ایم. اگر مشتری پرونده‌های هر سه‌شنبه وینش بوده باشید حتماً دیده‌اید. لینک این پرونده را در زیر می‌توانید ببینید.

مزرعه حیوانات جرج اورول دو نگرانی عمده از بابت آینده بریتانیا و غرب داشت. آن‌چه در شوروی می‌گذشت و روشنفکران زمانه‌ی اورول اهمیتی به آن نمی‌دادند («مزرعه حیوانات» را به همین دلیل نوشت) و خطر حکومت‌های توتالیتر سلطه‌گر برای ِآینده (که «1984» را برای توضیح نگرانی‌اش نوشت). «مزرعه حیوانات» یک داستان ساده تمثیلی است که جرج اورول در سال‌های آخر جنگ جهانی دوم نوشت و کمی بعد از جنگ توانست منتشرش کند و بلافاصله شهرت زیادی پیدا کرد. در این پرونده سراغ مزرعه حیوانات رفته‌ایم.

در معرفی سایر آثار جرج اورول این دو معرفی را هم می‌توانید از نظر بگذرانید:

«1984» – در جستجوی سعادت از دست رفته

«فاشیسم و دموکراسی»