پذیرش اتفاقات بزرگ زندگی

کتاب سلام من آینده روایت پذیرش اتفاقات بزرگ زندگی و راه مواجهه‌ی سالم‌تر با آن‌هاست.

دختر کوچولوی قصه سلام من آینده چه کار می‌تواند انجام بدهد وقتی جشن تولد 12‌سالگی‌اش با خبری عجیب و تلخ خراب می‌شود؟ خبر جدایی پدر و مادرش می‌توانست به آخر رسیدن دنیایش باشد اگر با خودش در 28 سالگی دیدار نمی‌کرد و حرف نمی‌زد.

مخاطب در داستان سلام من آینده همراه با “جونی” به راه‌حل‌های مختلف فکر می‌کند، با او به فروشگاه عجیب و غریب “ایستگاه آخر” می‌رود، فروشگاهی که همه چیزهای جادویی را در خودش جا داده است اما جادوها می‌توانند کمک‌کننده باشند؟

قصه “جونی ” قصه زندگی است با همه‌ی حضور خودش، در دیدار با 28سالگی‌اش است که پی می‌برد زندگی با همه تلخی‌ها و شیرینی‌هایش از حرکت نمی‌ایستد، حوادث جاری در این جویبار که اسمش زندگی‌ است یک روزه به وجود نمی‌آیند که راه‌های موقتی بتوانند کاری از پیش ببرند. مسائلی مثل جدایی آدم‌بزرگ‌ها حاصل بارها و بارها راه‌های مختلف را رفتن است و به نتیجه‌ای جز جدایی نرسیدن.

وقتی کشتی زندگی با کوه یخ مواجه می‌شود، وقتی رودخانه‌ای که به دریا می‌رود با یک سنگ بزرگ روبرو می‌شود از حرکت نمی‌ایستد بلکه راه تازه‌ای را پیدا می کند و این زندگی‌ست که ادامه دارد، دنیا با اتفاقاتش به آخر نمی‌رسد. این ما هستیم که تصمیم می‌گیریم کجای این رود جاری باشیم و چطور رنگ بهتری به زندگی بزنیم. ” جونی” وقتی با کودکی و آینده‌اش حرف زد توانست دوچرخه‌اش را بهتر رکاب بزند.

تمام آنچه نوشته شد تنها خلاصه‌ای کوتاه از یک داستان پر از فراز و نشیب، نفس‌گیر و مهم است. سلام من آینده آینه‌ی شفافی از روبرو شدن با “منِ آینده” هر کسی‌ست که آن را می‌خواند و چه چیزی از این شگفت‌انگیزتر.

در ادامه اشاره به چند نکته می‌تواند تاکیدی باشد بر کم‌نظیربودن داستان سلام من آینده:

-“جونی” شخصیت اصلی داستان، تصویر شفاف و گیرایی از حضور نوجوانان در دنیای امروز است، داستان در سالهای 2012 و تحولات جهان و ارتباط‌های اجتماعی می‌گذرد، تلاش‌های دختر کوچولویی در همین سالها برای پیدا کردن نقش بهتر زندگی. هم‌صحبت شدن با گذشته و سلام کردن به آینده از “جونی” دختری شجاع می‌سازد که در مواجه شدن با مسائل مهم زندگی به تمام روش‌های غیرمنطقی و موقتی دست رد بزند. او با حضورش در داستان به مخاطب یادآور می‌شود اگر راهی برای بهتر زیستن در جهان وجود داشته باشد از دل پذیرش تحولات زندگی و آدم‌ها و پیدا کردن نقش خود در زندگی به دست می‌آید. 

“جونی” شخصیتی بی‌عیب و نقص نیست که مخاطب با آن احساس آشنایی نداشته باشد. او آینه تمام‌نمای هر کسی‌ست که به دنبال بهتر زیستن در داستان واقعی زندگی خودش است .

جادو: فروشگاه ایستگاه آخر کجاست؟ همان‌جا که می‌خواهد تمام وسایل خراب‌شده و ناقص را با فریب به زندگی برگرداند. فروشگاه ایستگاه آخر همان‌جاست که جادو فروخته می‌شود تا انرژی عمر و وقت آدم‌ها به سود فروشنده‌ی فریبکار به هدر برو. کتاب سلام من آینده به خوبی و درستی، نقش ناقص جادو و خرافات را در زندگی واقعی نشان می‌دهد. جادو و خرافه میان‌بُری ست که نه تنها چشم را از دیدن واقعیت جاری در پیرامون آدم منحرف می‌کند که باعث درجازدن و متوقف‌شدن هم می‌شود. جادویی اگر باشد یا نباشد راه‌حلی موقتی برای مسئله‌ای دائمی‌ست.

آدم‌بزرگ‌ها: از نکته‌های درخشان داستان سلام من آینده حضور آدم‌بزرگ‌هایی‌ست به جای نصیحت و توجیه اشتباهاتشان، تلاش می‌کنند به حرف‌های دختر کوچولوی قصه گوش بدهند و با هم در یک تعامل دوطرفه به سمت تصمیم‌های بهتر پیش بروند. آن‌ها درک و دانش دختربچه دوازده ساله داستان -جونی- را دست کم نمی‌گیرند. آن‌ها با رفتارشان به “جونی” قدرت تصمیم‌گیری را هدیه می‌دهند.

تصویری چنین از آدم‌بزرگ‌ها می تواند الگوی مناسبی باشد برای آدم‌بزرگ‌ها تا راه و رسم زیستن با بچه‌ها را بهتر بیاموزند.

*بی‌شک ترجمه شیوا و دقیق داستان، آن را برای خواننده فارسی‌زبان زیباتر کرده است. معادل‌سازی‌های درست و به جا، نزدیک شدن به ادبیات گفتاری نوجوان‌های سالهای اخیر و ترجمه‌ی داستانی اثر از ویژگی‌های ترجمه شیدا رنجبر در اثر سلام من آینده است.

شیدا رنجبر متولد 1340، مترجم، نویسنده و کارشناس ادبیات کودک و نوجوان است. از ایشان بیش از نود اثر ترجمه در حوزه کودک و نوجوان منتشر شده است که از آن میان می‌توان به اردک کشاورز، بورلی، لوییزیانا، ریمی، شاهزاده سیاه‌پوش، مجموعه آرتمیس فاول و آثار ارزشمند دیگر اشاره کرد.

*کیم ون ترلا، نویسنده داستان‌های نوجوانان است. از آثار او می‌توان به سلام من آینده، زندگی مخفی سام، درخت استخوان و چراغ‌ها را خاموش نکن اشاره داشت.

داستان‌های “کیم ون ترلا” آمیزه‌ای از جدی‌ترین مسائل زندگی با طنز و اتفاقات هیجان‌انگیز است. او همواره جلوی موضوعاتی که برای داستان‌هایش انتخاب می‌کند، یک عبارت “اگر این‌طور می شد چه اتفاقی می‌افتاد” می‌گذارد و این سوال داستان را به سمت عجیب‌ترین کشف‌ها می‌برد. به‌عنوان‌مثال در داستان سلام من آینده مخاطب با سوال “اگر از آینده‌تان پیامی دریافت کنید، چه اتفاقی می‌افتد” وارد داستان می‌شود.

او به عنوان توصیه به نوجوانان می‌نویسد:

“زیاد بنویسید، زیاد بخوانید، یک پوست ضخیم ایجاد کنید، بنویس چون دوستش داری.”

کودک و نوجوان