ده داستان برگزیده، از نگاه فرزانه ابراهیمزاده
دوست داریم بدانیم چهرههای ایرانی معاصر، کدام داستانهای فارسی صدسال اخیر را بیشتر دوست دارند و آن را با شما به اشتراک بگذاریم. فرزانه ابراهیمزاده تاریخپژوه است. او تاکنون صدها مقاله درباره تاریخ معاصر، ایرانشناسی و تهرانپژوهی نوشته و برای علاقمندان به تاریخ و پژوهش چهره آشنایی است. همچنین او سالها خبرنگار حوزه تئاتر بوده و در روزنامه شرق قلم زده است. ابراهیمزاده ده داستان فارسی موردعلاقهاش را با «یکی بود یکی نبود» جمالزاده آغاز کرده.
دوست داریم بدانیم چهرههای ایرانی معاصر، کدام داستانهای فارسی صدسال اخیر را بیشتر دوست دارند و آن را با شما به اشتراک بگذاریم. فرزانه ابراهیمزاده تاریخپژوه است. او تاکنون صدها مقاله درباره تاریخ معاصر، ایرانشناسی و تهرانپژوهی نوشته و برای علاقمندان به تاریخ و پژوهش چهره آشنایی است. همچنین او سالها خبرنگار حوزه تئاتر بوده و در روزنامه شرق قلم زده است. ابراهیمزاده ده داستان فارسی موردعلاقهاش را با «یکی بود یکی نبود» جمالزاده آغاز کرده.
ده داستان برتر سده 1300 ایران از دید فرزانه ابراهیم زاده/خبرنگار/تاریخ پژوه، اینها هستند:
۱. «یکی بود یکی نبود» جمالزاده (به خاطر پیشرو بودن در ادبیات داستانی مدرن)
۲. «سووشون» سیمین دانشور
۳. «دایی جان ناپلئون» ایرج پزشکزاد
۴. «همسایهها» احمد محمود
۵. «شازده احتجاب» هوشنگ گلشیری
۶. «زمستان ۶۲» اسماعیل فصیح
۷. «فریدون سه پسر داشت» عباس معروفی
۸. «سوقصد به ذات همایونی» رضا جولایی
۹. «چراغها را من خاموش میکنم» زویا پیرزاد
۱۰. «رود راوی« ابوتراب خسروی
این مقاله را ۳۸ نفر پسندیده اند
