«استبداد، بیست درس از قرن بیستم»، مقاله‌ای بود که تیموتی اسنایدر معروف ابتدا در فیس بوک و پس از ظهور ترامپ نوشت و کمی بعد آن را  مفصل‌تر و تحلیلی‌تر منتشر کرد. پستی که 18 هزاربار بازنشر شد و کتابی که میلیون‌ها نسخه از آن فروخته شد. کتاب »در برابر استبداد« در ایران با چند ترجمه و توسط چند نشر منتشر شده است: نشر گمان با ترجمه بابک واحدی و نشر آسیم با ترجمه پژمان طهرانیان. همین‌طور با نام «در برابر جباریت» با ترجمه هوشنگ جیرانی در نشر امیدصبا.

البته نشر گمان  ابتکاری در چاپ کتاب به خرج داده و کاریکاتورهایی از حسن کریم زاده را متناسب با فصل‌های کتاب همراه آن کرده است. طرح‌هایی که برای مخاطب ایرانی، گفته‌هایی پنهان دارد. که به لطف فروشگاه‌های اینترنتی، خرید انواع کتاب‎‌ها در دسترس و آسان شده است. 

کتاب با هشدار آغاز می‌شود، هشدار این‌که تاریخ تکرار نمی‌شود، ولی درس می‌دهد و در قرن بیستم بود که دموکراسی‌های اروپا به ورطه‌ی فاشیسم و نازیسم و کمونیسم سقوط کردند و درباره هر کشوری و هر حکومتی این هراس وجود دارد که  توسط مردم یا حاکمانش به سوی استبداد هدایت شود. از نظر نویسنده تاریخدان، هم فاشیسم و هم کمونیسم پاسخ‌هایی به جهانی شدن بودند. او در بیست فصل راهنمایی‌هایی را  بیان می‌کند و در آخر پیشنهاد حریت دارد. حریتی همانند هملت شکسپیر و تاکید می‌کند با پذیرش سیاست جبرتاریخ، نسلی بدون تاریخ پرورش می‌یابد. 

درفصل‌های مختلف کتاب درس‌هایی داده شده مانند: پیشاپیش اطاعت نکنید، از نهادها دفاع بکنید، حواس‌تان به کشور تک حزبی باشد، اصول اخلاق صنفی-حرفه‌ای را از یاد نبرید، حواس‌تان به شبه نظامیان باشد، متمایز شوید، با زبان‌تان مهربان باشید، تحقیق کنید، با دیگران چهره به چهره شوید و گپ بزنید،در کارهای خیر مشارکت کنید، میهن دوست باشید و تا می‌توانید شجاع باشید!

کتاب ما را با این مسئله روبه‌رو می‌کند که آیا نداشتن زندگیِ خصوصی و استقلال فکر و عمل بستری است برای سوء استفاده  استبداد؟ و این‌که جست‌وجوی حقیقت، نه کاری تجمّلی یا پُز روشنفکری، که از ضرورت‌های حیاتیِ زندگی در عصرِ اینترنت و شبکه‌های اجتماعی است.

درباره نویسنده  

تیموتی اسنایدر استاد تاریخ مدرن دانشگاه آکسفورد است و چندی پیش در  شورای روابط خارجی ایالات متحده عضویت  داشت. اسنایدر متخصص تاریخ اروپای مرکزی و شرقی و هولوکاست است. او برنده جایزه هانا آرنت، جایزه کتاب لایپزیک ، برنده جایزه ادبی فرهنگستان ادب و هنر آمریکا شده و به پنج زبان صحبت می‌کند.

هشت کتاب اصلی او ناسیونالیسم، مارکسیسم و ​​اروپای مرکزی مدرن، زندگی‌نامه‌ای از کازیمیرز کلس-کراوز؛ بازسازی ملل: لهستان، اوکراین، لیتوانی، بلاروس؛ طرح‌هایی از یک جنگ مخفی: مأموریت یک هنرمند لهستانی برای آزادی اوکراین شوروی؛ شاهزاده سرخ: زندگی مخفی یک سلطنتی هابسبورگ؛ سرزمین‌های خونین: اروپا بین هیتلر و استالین؛ درباره استبداد: بیست درس از قرن بیستم و راه آزادسازی: روسیه، اروپا، آمریکا هستند. آثار اسنایدر به چهل زبان ترجمه شده.

او بورسیه‌های کارنگی و گوگنهایم را دریافت کرده و در مستندها ظاهر شده است و در خلق کمپین‌ها و نمایشگاه‌ها  ، فیلم، مجسمه، چند آهنگ و یک تئاتر و یک اپرا فعالیت داشته است. البته یک انتقاد به او وارد است که چطور از نوشتن آثار تاریخی پر جزییات به نوشتن آثاری معمولی و تحلیلی روی آورده است. هرچند این تغییر ساختار در نوشتن سبب پر طرفدار شدن او شده و بیشتر به عنوان یک مفسر سیاسی معروف است. 

نظرات دیگران

 واشنگتن پست: کتابی جذاب که در حجم کم نوشته شده و به عنوان اثری به یاد ماندنی شناخته می‌شود که تاریخ و وقایع عصر امروز را باهم عجین کرده است.

سوتلانا آلکسیویچ، برنده جایزه نوبل ادبیات: ما به سرعت در حال رسیدن به فاشیسم هستیم. این نویسنده آمریکایی هیچ توهم و خیالی را در این زمینه باقی نمی‌گذارد.

بخش هایی از کتاب در برابر استبداد

*ما از اروپایی‌های قرن بیستم عاقل‌تر یا باهوش‌تر نیستیم که شاهد بودند مردم‌سالاری چطور تسلیمِ تمامیت‌خواهی شد. اما مزیتِ ما بر اروپایی‌های قرن بیستم آن است که می‌توانیم از تجربیاتِ آنها درس بگیریم. تاریخ اروپای قرن بیستم نشان می‌دهد که جوامع ممکن است از هم بپاشند، دموکراسی‌ها ممکن است سرنگون شوند، نظام‌های اخلاقی ممکن است فروبریزند، و انسان‌های عادی ممکن است خود را در موقعیت‌هایی تصور نکردنی بیابند.

**دست کشیدن از حقایق، دست کشیدن از آزادی‌ست. اگر حقیقی در کار نباشد، هیچکس نمی‌تواند قدرت را نقد کند؛ چون هیچ اساسی وجود ندارد که بر مبنای آن بتوان چنین کرد. اگر حقیقتی در کار نباشد، پس همه چیز نمایش و مضحکه‌ای بیش نیست. 

***وقتی از تفاوت آنچه که می‌خواهید بشنوید و آنچه که عملا حقیقت موضوع است، چشم‌پوشی کنید به استبداد تن می‌دهید. اینگونه روی‌گردانی از واقعیت شاید طبیعی و خوشایند به نظر برسد اما نتیجه‌اش سقوط و اضمحلال شما به عنوان یک فرد انسانی و بنابراین فروپاشی هر نظام سیاسی مبتنی بر فردگرایی‌ست.