قصهی ماینگیر درهی ماینخیز
«زمین زهری» را میتوان مانیفست محمدآصف سلطانزاده در مورد سرزمین افغانستان نامید. مانیفستی که آن را ریخته در قالب یک داستان دراماتیک. داستان مردی افغانستانی که از سال ۲۰۰۱ مشغول خنثی کردن مین (یا با تلفظ افغانها: ماین) در سرزمینش است. مین برای او وجهی نمادین از سرزمین افغانستان میشود. مینهایی ساختهی همهی کشورهای جهان که گویی هر فرد افغانستانی چند تایی سهم از آنها دارد. و از مینها میرسد به رنج سرزمین افغانستان. کاش داستان همانطور که شکل یافته بود، پایان هم مییافت و در سی صفحه پایانی به بیانیه نویسنده ختم نمیشد.
