زیبا صدایم کن

کتاب زیبا صدایم کن، اثر فرهاد حسن زاده رمانی برای نوجوان‌هاست که روایت خاص و ویژه‌ای با محوریت شخصیت اصلیِ این داستان، «زیبا» دارد. دختری که در خانواده‌ای پرمسئله به دنیا آمده و این موضوع، شیوه‌ی بزرگ شدنش را تحت‌تأثیر قرار داده است و او را با موقعیت‌های حساسی در زندگی رو به رو می‌کند که خود از گره‌افکنی‌های مهم داستان به شمار می‌رود.

زیبا صدایم کن شخصیت‌های زیادی ندارد اما نویسنده با همان کاراکترهای محدود جهانی سرشار از معانی را آشکار ساخته که کشف رمز و رازهای آن از علل جذابیت داستان است و ذهن مخاطب را  به چالش می‌کشد.

 یکی از جذابیت‌های این رمان کاراکتر «زیبا» است. دختری که علی‌رغم سن کم خود، درک بالاتری نسبت به جهان اطرافش دارد. البته می‌شود حدس زد به دلیل ناملایماتی که در زندگی‌اش تجربه کرده زودتر به بلوغ رفتاری دست پیدا کرده است.

یکی دیگر از شگفتی‌های این داستان، شخصیتِ پدرِ زیبا است که از دیگر رموز شخصیت‌پردازیِ نویسنده به شمار می‌رود. شخصی که در آسایشگاه به سر می‌برد، بیماریِ روحی و روانی دارد اما دخترش را درک می‌کند. برخلاف رابطه‌ی تلخی که در گذشته با دخترش داشته به او مهر می‌ورزد و می‌خواهد تکیه گاهِ او باشد. کسی که با اختلالات رفتاری‌اش درون جامعه رها می‌شود و حوادثِ گوناگونی را تجربه می‌کند. و این شاید همان هدف نویسنده در نگارش این داستان باشد، که در اوج سختی و بحران می‌شود اتفاقات بهتری را رقم زد و در جهت مثبت غیرقابل پیش‌بینی بود .

کتاب زیبا صدایم کن، از آثار مهم و پر چالش فرهاد حسن‌زاده است که دقیقاً درونِ جامعه اتفاق می‌افتد و شخصیت‌ها را با شرایط مختلفی مواجه می‌کند و می‌تواند علاوه بر مخاطب نوجوان مخاطب بزرگسال را نیز به فکر وا دارد تا معضلات جامعه را از دریچه‌ی دیگری ببیند.

این داستان آمیخته‌ای از طنز و درام است که نگارش را برای نویسنده دشوار‌تر می‌سازد چرا که بیانِ تلخی‌های موجود و انتقال آن به شکل کمدی به مخاطب و در عین حال حفاظت از احساسات ِموقعیت‌های دِرام نیازمند نبوغِ بالایی در داستان‌نویسی است.

انتخاب نام داستان یکی از مسائل مهم در نویسندگی است که باید از ویژگی‌های استانداردی برخوردار باشد و با حساسیت انتخاب شود. زیبا و دلنشین باشد و در عین حال داستان را برای مخاطب آشکار نسازد. «زیبا صدایم کن» نامی تفکربرانگیز دارد که مخاطب را به خواندن داستان مشتاق می‌کند. از دلایل آن، چگونگیِ لحن هنگام خواندن عنوان است و برای مخاطب سؤال ایجاد می‌شود که: «از زیبا خواسته شده کسی را صدا بزند؟» یا اینکه «نامی به زیبایی صدا زده شود؟»

در هر دو صورت عنوان داستان زیبا و پدرش را در نظر دارد. نویسنده پدر را در انتظار «زیبا» می‌داند که با شورِ نوجوانی خود شاید از غم و تنهایی پدر کم کند و رنگ و بوی تازه‌ای به زندگی او ببخشد. به عبارت دیگر می‌توان مقصود نویسنده را این‌طور دریافت کرد که «زیبا» به عنوان دختری نوجوان نه تنها تسلیم هوس‌های جوانانه‌اش نمی‌شود بلکه می‌تواند پدرِ بیمارش را کنترل کند و در شرایطِ بحرانی، راه حلی برای مشکل‌گشایی بیابد.

فرهاد حسن‌ زاده در نهایت «زیبا» را نمادی برای هم‌سن و سالانش در بطن جامعه می‌داند که برخی از آن‌ها با درکِ بالاتری نسبت به سن تقویمی خود می‌توانند در برابر مشکلات، راه‌حل‌های بهتر و مفیدتری ارائه دهند و باعث گشایش خیلی از گره‌ها شوند. حسن زاده به خوبی این نسل را می‌شناسد. از نیازها، توانایی‌ها و دغدغه‌های آن‌ها آگاه است که خود نشانگر تحقیقاتِ فراوان و مهمی است که وی در این زمینه انجام داده است.

نتایج این تحقیقات در داستان‌های او به خوبی عیان است. که برای روایت، شخصیت‌پردازی و فضاسازی‌هایش، نهایت تلاش و قدرت خود را لحاظ می‌کند و پاداش زحمات وی، محبوبیت آثار او میان نوجوان‌ها و حتی بزرگسالان است.