رضا جولایی؛ راوی قصه‌های تاریخمند

رضا جولایی؛ راوی قصه‌های تاریخمند

رضا جولایی داستان‌نویس معاصر ایرانی است. علاقه او به تاریخ به‌ویژه دوران قاجار، نخ تسبیح اصلی کتاب‌هایش هستند. شاید دلیل اصلی این علاقه گفته خودش باشد که «ما همان آدم‌های دوره قاجار هستیم».

آثار او ردپای تاریخ را در خود دارند، شخصیت‌هایی که نام و نشان آشنایی در تاریخ ما دارند، وقایعی که همه شنیده‌ایم، اما روایت‌هایی که لزوما عین‌به‌عین تاریخ نیستند چون با مقوله‌ای به نام داستان طرف هستیم که قرار است «بودن»ها یا «دیدن»های دیگری را به ما نشان دهد.

خواننده آثار جولایی از پیش می‌داند که قرار است داستانی بخواند که از یک طرف وجه تاریخی دارد، یعنی با اتفاقات دوره‌ای تاریخی گره خورده و از سوی دیگر می‌داند که شخصیت‌ها و رفتارشان برخواسته از تخیل نویسنده هستند.

آمیختگی تاریخ و تخیل ویژگی اصلی آثار رضا جولایی است و می‌توان گفت تنها داستان‌نویس معاصر است که پیگیرانه در این گونه رمان نوشته است. این مداومت هم او را صاحب سبک کرده و هم به تنوع ادبیات داستانی فارسی افزوده است.

برای آغاز آشنایی با جولایی، معرفی یکی از آخرین رمان‌های او با نام خنده‌ی خورشید، اشک ماه را به همراه زندگینامه‌اش می‌خوانیم.

حالا که تاحدودی با جولایی و نمونه کارش آشنا شدید، خوب است که نقد و بررسی دو رمان معروف او، ماه غمگین، ماه سرخ و شکوفه‌های عناب را بخوانید. در بررسی این دو رمان با سبک نویسنده و زاویه نگاهش بیشتر آشنا می‌شوید.

رضا جولایی علاوه بر رمان، داستان کوتاه هم می‌نویسد اما در داستان‌های کوتاهش هم تاریخ حضوری پررنگ دارد. دو کتاب نسترن‌های صورتی و پاییز 32 مجموعه داستان‌هایی هستند که همچنان دلمشغولی‌هایی جولایی به قصه در بطن تاریخ را نشان می‌دهند.

آرزو حسینی و سارا شریعت این دو مجموعه را بررسی کرده‌اند.

گفتیم که ویژگی آثار جولایی در توجه او به تاریخ است به‌گونه‌ای که برخی آثار او را نوعی از رمان تاریخی به حساب می‌آورند. در مطلب زیر روبرت صافاریان با مقایسه دو کتاب «ماه غمگین، ماه سرخ» و « عشقی، سیمای نجیب یک آنارشیست» به پرسش درباره رمان تاریخی و معنای آن می‌پردازد.

خواننده‌ی آشنا با فضای داستان فارسی تکلیفش با آثار جولایی روشن است، می‌داند که اگر سراغ آثار او برود ردپایی از تاریخ را پیدا خواهد کرد. همین موضوع باعث ایجاد خوانندگان ثابتی برای کتاب‌های جولایی شده، کسانی که کلیه آثارش را دنبال می‌کنند و با علاقه می‌خوانند.

میترا ایمانی از خوانندگان پیگیر آثار جولایی از دلیل علاقه‌اش به این نویسنده نوشته.

در انتهای این پرونده گفت‌وگویی را که وینش در سال 1398 با رضا جولایی انجام داده بازنشر می‌کنیم. در این گفت‌وگو او از دلیل علاقه‌اش به تاریخ و شیوه کارش می‌گوید.

آیا شما هم از علاقمندان به سبک و آثار رضا جولایی هستید؟ از دلایل علاقمندی خود به ما بگویید.

رضا جولایی