آبشخورهای یادگیری عشق در نسل ما
این هفته در وینش‌ویدیو برایتان یک فیلم‌جستار مستند می‌گذاریم که بهاره بیات با محوریت فیلم «شب‌های روشن» ساخته است. رمان «شب های روشن» نوشته فئودور داستایوفسکی در بیان پیچیدگی عشق طوری جهانشمول است که می‌توانید در فرهنگ های مختلف فیلم هایی بر اساس آن پید کنید. در ایران هم فرزاد مؤتمن فیلمی بر اساس این رمان و با همین اسم ساخته که فیلمنامه آن را سعید عقیقی نوشته است.
از قضا این فیلم هم در ایران طوری کالت (وارد فرهنگ عمومی) شده است که وقتی در سال ۹۲ بعد از ده سال دوباره به نمایش درآمد باز هم کلی مخاطب داشت. بهاره بیات (پژوهشگر اجتماعی و متولد سال شصت‌ودو) از همان سال ۹۲ سراغ مخاطبان این فیلم رفت تا بپرسد چه رابطه‌ای با این داستان و عشق تصویر شده در آن دارند که هنوز برایشان دیدنی‌ست.
یک فیلم‌مقاله درست کرد با عنوان «وقتی از عشق حرف می‌زنیم». بهاره می‌گوید: تلاش کردم با مصاحبه با کسانی که در زمان اکران اولیه در سال ۸۲ و سپس در سال ۹۲ مخاطب شب های روشن فرزاد مؤتمن بوده اند، به این بپردازم که در این ده سال در مورد عشق، ساختار خانواده، و رابطه های دوستی چه بر آنها گذشته و چه تغییراتی رخ داده است.
بهاره در این کار با کارگردان و فیلمنامه نویس شب های روشن ایرانی هم صحبت کرده و سعی کرده دلایل کالت شدن این فیلم را بیان کند. او فیلم‌جستارش را سال ۱۴۰۰ بیرون داد و روایت شخصی او از زندگی و احوالات درونی اش نسبت به مصاحبه های تهیه شده در طول هشت سالی که این کار را تهیه می کرد، موتیف و زنجیری‌ست که مصاحبه های تهیه شده در هشت سال را به هم مرتبط کرده است.
برای دیدن مستند بهاره بیات به لینک زیر بروید:
آبشخورهای یادگیری عشق در نسل ما
