از نویسندگان نامدار و شهیر اهل اصفهان که سهم مهمی در خلق آثار ادبی تاریخ معاصر ایران دارد، شاهرخ مسکوب است که باید او را به جز یک نویسنده مطرح، یک پژوهشگر، جستارنویس و شاهنامه‌پژوه نیز دانست. او و خانواده‌اش در دهه 20 در اصفهان ساکن بوده‌اند و مسکوب خاطرات جالبی از آن روزهای اصفهان را در میان خاطراتش ثبت کرده است. او همچنین در میان آثارش کتابی با نام سفر در خواب دارد که ماجرای آن در شهر اصفهان رخ می‌دهد.

مسکوب در این اثر، خواننده را با خود در کوچه‌باغ‌های اصفهان، کتاب‌فروشی‌ها، کافه‌ها، سینماها و حتی زورخانه همسفر می‌کند. اصفهان برای مسکوب شهری است که او در آن شاهنامه فردوسی را شناخته و به همین دلیل می‌توان ردپای شاهنامه را در این داستان نیز پیدا کرد. به طورکلی، شهرها به‌ویژه اصفهان در این کتاب جایگاه ویژه‌ای دارند؛ چراکه هرکدام شخصیتی مجزا برای خود دارند.

اصفهان، جلفا، کرمان و آبادان هرکدام با همراهی شخصیتی عجین شده‌اند و خواننده را با خود به سفر می‌برند. اصفهانی که می‌توان گفت شخصیت اصلی این کتاب است و مسکوب درباره آن می‌نویسد: «اصفهان شهر سبکِ سبزِ روشنی بود. مثل بهار سبز بود، مثل آفتاب روشن بود. اما نمی‌دانم چرا این‌قدر سبک و آسان بود.»

می‌توان گفت که مسکوب در این کتاب ترکیبی منسجم از نثر، روایت، شخصیت‌پردازی و جان‌بخشی به شهر اصفهان ساخته است؛ به طوری که جداکردن هریک به‌تنهایی دشوار است. این کتاب حسرت‌ها، رویاها و عزیزانی  را که او از دست داده است، به تصویر می‌کشد.

کتاب سفر در خواب توسط نویسنده‌اش به حسن کامشاد، مترجم و پژوهشگر زبان فارسی که از دوستان نزدیک مسکوب بوده، تقدیم شده است. کامشاد درباره دوست دیرینش مسکوب می‌نویسد: «شاهرخ به اصفهان دلبستگی خاصی داشت، غم او در غربت این اواخر اغلب به صورت یادآوری ایام گذشته در آن شهر بروز می‌کرد.»

سفر در خواب