کتابی شبیه یک بازی کامپیوتری
یکی دیگر از نکات خوب کتاب اسم شخصیتهای داستان است که بیشتر ریشهی ایرانی و فارسی دارند و فضای داستان حال و هوای ایرانی و شرقی دارد که باعث میشود نوجوان درهنگام خواندن کتاب به فضایی مهیج و در عین حال ایرانی و ملی وارد شود. تا هنگامی که داستان به پایان نرسیده نمیتوانید سرانجام آن را حدس بزنید و تا پایان ماجراهایی برای کشف کردن وجود دارند. این یادداشت را محمدحسین مقدم از مخاطبان نوجوان سایت وینش نوشته است.
شنهای زمان (از مجموعهی شاهزادهی ایرانی)
نویسنده: نویسنده: کارلا جابلونسکی
مترجم: حسین شهرابی
رده بندی سنی کتاب: 15+
ناشر: افق
نوبت چاپ: ۹
سال چاپ: ۱۳۹۸
تعداد صفحات: ۱۳۶
یکی دیگر از نکات خوب کتاب اسم شخصیتهای داستان است که بیشتر ریشهی ایرانی و فارسی دارند و فضای داستان حال و هوای ایرانی و شرقی دارد که باعث میشود نوجوان درهنگام خواندن کتاب به فضایی مهیج و در عین حال ایرانی و ملی وارد شود. تا هنگامی که داستان به پایان نرسیده نمیتوانید سرانجام آن را حدس بزنید و تا پایان ماجراهایی برای کشف کردن وجود دارند. این یادداشت را محمدحسین مقدم از مخاطبان نوجوان سایت وینش نوشته است.
شنهای زمان (از مجموعهی شاهزادهی ایرانی)
نویسنده: نویسنده: کارلا جابلونسکی
مترجم: حسین شهرابی
رده بندی سنی کتاب: 15+
ناشر: افق
نوبت چاپ: ۹
سال چاپ: ۱۳۹۸
تعداد صفحات: ۱۳۶
این کتاب شبیه به بازی کامپیوتری است یعنی درست مثل یک بازی کامپیوتری است. خوانندهی کتاب، قهرمان داستان است و خود او میتواند تصمیم بگیرد که سرنوشتش چه باشد. کتاب شنهای زمان یک ویژگی منحصر به فرد دارد و آن این است که بیست پایان متفاوت دارد.
نویسندهی کتاب وقتی خواننده تا حدودی در داستان پیش رفت یک یا چند راه در برابر او قرار میدهد که با توجه به راهی که خواننده برمیگزیند اتفاقات دیگر داستان، تغییر پیدا میکنند. برای همین در آن واحد گویا خواننده دو یا چند کتاب را همزمان مطالعه میکند. بعضی از راهها به مرگ قهرمان داستان که درواقع خود خواننده است منجر میشود.
ابتدای داستان با پیشگفتاری شروع میشود که دربارهی زمان پیش از ظهور اسلام و عصر امپراطوری پارس است. اتفاقات در خیابان نسف رخ میدهند. وقتی پادشاه داستان، قهرمان کتاب را میبیند در او روحیهی جوانمردی و شجاعت را احساس میکند و به همین دلیل او را به فرزندی میگیرد.
در جوانی به شاهزادهی داستان، اتهام قتل پادشاه زده میشود و شاهزاده در پی اثبات بیگناهی خود است که متوجه خاصیت جادویی خنجری میشود که قابلیت برگشت به زمان را به قهرمان میدهد. همانطور که قبلاً هم اشاره کردم شاهزاده مانند یک قهرمان بازی دیجیتالی توانایی حرکت بین زمان را دارد و این به او فرصت جبران اشتباه را میدهد و اینچنین است که خواننده امکان تجربهی اتفاقات مهیج را بهدست میآورد.
به نظر من یکی از اشکالات کتاب شنهای زمان این بود که در ابتدا کشش چندانی در خواننده ایجاد نمیکند و اگر خواننده زیاد اهل مطالعه نباشد ممکن است از داستان زده شود و آن را به پایان نرساند. این کتاب فقط میتواند برای گروه خاصی از نوجوانان جذاب باشد و هر خوانندهای را جذب نمیکند و این به خاطر فضای سنتی و باستانی کتاب است که ممکن است برای عدهای دلچسب نباشد و خواننده نتواند با آن ارتباط برقرار کند.
از این کتاب متوجه شدم هر چه فرد با استراتژی و نقشهی بهتری پیش برود امکان موفقیت و زنده ماندن و به پایان خوش رسیدنش بیشتر است. یکی دیگر از نکات خوب کتاب اسم شخصیتهای داستان است که بیشتر ریشهی ایرانی و فارسی دارند و فضای داستان حال و هوای ایرانی و شرقی دارد که باعث میشود نوجوان درهنگام خواندن کتاب به فضایی مهیج و در عین حال ایرانی و ملی وارد شود.
تا هنگامی که داستان به پایان نرسیده نمیتوانید سرانجام آن را حدس بزنید و تا پایان ماجراهایی برای کشف کردن وجود دارند. درواقع این زیرکی و باهوشی نویسنده را نشان میدهد که داستان را مانند بازی شطرنج بهکار برده و به ما این قابلیت را میدهد که با نقشههای گوناگون برای پیروزی تلاش کنیم. شخصیتهای داستان شنهای زمان مهرههای شطرنج هستند و هر مهره به سهم خودش تاثیر زیادی در بازی دارد حتی مهرهی پیاده یا سرباز گاهی نقشی کلیدی در شطرنج یا داستان دارد.
جلد کتاب شنی رنگ است و ما را به یاد شنهای صحرا می اندازد و به اسم کتاب که شنهای زمان است اشاره میکند. این کتاب جلد اول یک مجموعه دو جلدی است. ورقهای کتاب کاهی و کرمی رنگ هستند که با جو کتاب همخوانی دارد. به هر حال من از خواندن کتاب لذت بردم و با توجه به این که به چاپ نهم رسیده احتمال اینکه شما هم از خواندنش لذت ببرید بسیار است.
10 دیدگاه در “کتابی شبیه یک بازی کامپیوتری”
من که از جو کتاب طبق نظر آقای مقدم خوشم آمد، سعی میکنم تهیه ش کنم. خسته نباشید
خوشحالیم که مطالعه این نقد شما را به خواندن کتاب ترغیب کرد
آفرین محمد حسین ، خسته نباشی ??
ما هم به ایشان خسته نباشید میگوییم
محمد حسین جان .نقد بسیار خوبی کردی .نظرت را با صراحت در مورد کتاب بیان کردی .منتظر نقدهای بیشتر از تو هستم .موفق باشی
خوشحالیم که کار این منتقد نوجوان را دوست داشتید.
باتشکر ازمحمد حسین عزیز،با خواندن مقالتون راغب شدم،کتاب رو بخونم
چه عالی!
ممنون از محمد حسین جان، نقد خوبی بود، به نظر کتاب متفاوتی میرسه
ممنون از توجه شما به مطلب این نویسنده نوجوان