کشف و انتشار یک اثر جدید از مارسل پروست

برنارد دو فالوا (Bernard de Fallois) ناشر فرانسوی پیش از این، و در پیشگفتاری که برای انتشار مجموعه مقالات پروست نوشته بود، خبر از وجود متنی 75 صفحه‌ای داد که آن را راهنمایی گرانبها برای درک در جستجوی زمان از دست رفته می‌دانست. در واقع، این متن با عنوان «غرش رعد» شامل 6 داستان فرعی است که پروست آن‌ها را در طول اثر خود توسعه داده است.

این متن 75 صفحه‌ای، در سال 1908 میلادی نوشته شده است. یعنی تقریباً در زمانی که پروست کار نوشتنِ در جستجوی زمان از دست رفته را آغاز کرده بود. رمان، کمی بعد و در بین سال‌های 1913 و 1927 به انتشار رسید. این متن، بخشی از اسنادی است که توسط دو فالوا نگهداری می‌شدند. هر چند دو فالوا سال 2018 از دنیا رفت، اما در زمان حیاتش چندین اثر از مارسل پروست را به چاپ رسانده بود. از جمله، ژان سانتویل (Jean Santeuil) یکی از رمان‌های اولیه، مهجور و ناتمام این نویسنده‌ی پر آوازه!

جالب است بدانید که تا مدت‌ها تصور می‌شد این متن گم شده است. حتی جامعه‌ی آکادمیک فرانسه، پس از مدت‌ها جستجوی بی‌نتیجه، اعلام کردند که شاید این متن دیگر در دسترس نباشد. اما در کمال ناباوری، گالیمار هفته‌ی پیش فاش کرد که این متن بلند، در آرشیو دو فالوا کشف شده است. از میان سایر اسناد این آرشیو گرانبها، می‌توان به دو اثر منتشرنشده اشاره کرد.

آثاری که سوزی مانته پروست، برادر زاده‌ی مارسل پروست، به دو فالوا اهدا کرده بود. جالب است بدانید که یکی از آن‌ها، خبرنگار مرموز (The Mysterious Correspondent)، در سال 2019 منتشر شد!

گالیمار در بیانیه‌ای که در وب‌سایت خود منتشر کرد این هفتاد و پنج صفحه را «جام پروستین» نامید و آن را با ترکیب «غرش رعد» توصیف کرد! هر چند که ناشر، جزئیات زیادی از این متن منتشر نکرده است، اما آن را یک قطعه‌ی مهم و اساسی از معما می‌داند. انتشارات گالیمار وعده داده است که این سند، راهنما و چراغ جدیدی برای درک شخصیت‌ها و صحنه‌های مشابه در این رمان خواهد بود. تنها نکته‌ی ناامید کننده‌ی خبر این است که هنوز هیچ تاریخی برای انتشار نسخه‌ی انگلیسی مشخص نشده است.

کیک مادلن: مارسل پروست در جلد اول از رمان هفت جلدی درجستجوی زمان از دست رفته، طرف خانه‌ی سوان، از کیک دلپذیر و خوش‌عطر و طعم مادلن یاد کرده است. او که با خوردن این شیرینی به خاطرات کودکی خود پرتاب شد، نه تنها نام مادلن را جاودانه و عالم‌گیر کرد، که مفهومی نوین را هم به ادبیات افزود: لحظه‌ی پروستی! این مفهوم به پیدایش نوستالژی با بو، صوت و… اشاره دارد.