در این ‌نوشته، توصیه‌های گلن گرس فیلمنامه‌نویس سینما را در مورد آن نوع از فرایند نوشتن که با شخصیت شما و با زمان شما مطابقت دارد، بررسی می‌کنیم. در انتها چند تمرین موثر هم ارائه شده است.

اگر فرآیند فردی خود را در نوشتن کشف کنید، به‌عنوان یک نویسنده سازنده‌تر (More productive) خواهید بود؟ گلن گرس، فیلم‌نامه‌نویس هالیوودی می‌گوید: بله. او که فیلم‌نامه‌های فیلم‌هایی مانند «محافظ برادر / Brother’s Keeper» و «شکستگی / Fracture» را نوشته‌ است در مصاحبه‌ای با Film Courage؛ یک مجله‌ی آنلاین فیلم و تلویزیون، درباره‌ی روند کار خود به‌عنوان یک نویسنده می‌گوید: «نکته‌ی مهم در مورد فرایند این است که تشخیص دهید؛ این راه شماست.» «راه درست یا غلطی وجود ندارد.»

گرس توضیح می‌دهد که باید موضوعی را پیدا کنید که بتوانید آن را راحت انجام دهید و برای شما مفید باشد. او می‌گوید: «این بدان معناست که شما باید زمانی را صرف توجه به خودتان کنید، چیزهای مختلف را امتحان کنید، ببینید کدام یک برای شما مفید و سازنده است‌ و کدام یک نیست».

با خودت صادق باش

او تاکید می کند که هنگام انجام این تمرین باید با خود صادق باشید. به عنوان مثال، خود او متوجه شد که در فواصل کوتاه بسیار خوب کار می‌کند. با این حال‌ او معتقد بود که باید بیشتر‌ کار کند، بنابراین وقتی فواصل کاهش یافت، او به نوشتن ادامه می‌داد و این اشتباه بود. او اقرار می‌کند: «این نه تنها غیرسازنده و ناامیدکننده بود، بلکه سپس کیفیت کار را هم‌‌ خراب کرد». وقتی او خودش را مجبور کرد، طولانی‌تر بنویسد و ادامه دهد، شک و تردیدها آغاز شد و او احساس بدی پیدا کرد‌. او معتقد بود، این ناشی از بی‌کیفیتی کارش بود.

او می‌گوید: «این احتمالاً ناشی از فرایند اشتباه کار بود». برخی از افراد در ساعات کاری ناهار، عصرها یا آخر هفته‌ها – هرزمانی که آنها در دسترس دارند – می‌نویسند.

گرس معتقد است که باید به واقعیت خود (مثلاً این‌که ممکن است زمان کافی نداشته باشید) و خصوصیات درونی خود (شخصیت، سبک نوشتن و غیره) توجه کنید.

او پیشنهاد می‌کند: «بهترین راه برای فهمیدن، این است که کار را انجام دهید و ببینید چگونه پیش می‌رود. شما هرگز به جایی نخواهید رسید، مگر این‌که کاملاً بدانید، می‌توانید بنویسید و سپس شروع به نوشتن کنید.»

این دو پرسش اساسی را از خود بپرسید تا جایگاه خود را به‌عنوان یک نویسنده پیدا کنید:

۱. واقعیت شما و زندگی شما چیست؟

واقعاً چقدر زمان برای نوشتن دارید؟ چه تعهدات دیگری را باید رعایت کنید؟ (مثلاً حفظ و انجام چندین شغل، تربیت فرزند و غیره). چگونه این خواسته‌ها را در زمانی که دراختیار دارید، مدیریت می‌کنید؟

۲. شخصیت درونی شما در انجام یک کار چه‌طور عمل می‌کند؟

آیا شما به‌عنوان کسی که کارها را عقب می‌اندازد، معروف شده‌اید؟ آیا به‌راحتی حواس‌تان پرت می‌شود؟ آیا به آداب خاصی برای انجام کارها علاقه‌دارید؟ شما خروس سحری هستید یا جغد شب؟ آیا هنگام خلق کردن به آرامش و سکوت نیاز دارید؟

و سپس…

سپس به این نگاه کنید که چگونه‌ این دو اصل اساسی وجودی شما، ممکن است به فرایند نوشتن کمک کنند. مثلاً اگر فقط یک ساعت در روز برای نوشتن وقت دارید و به‌راحتی حواس‌تان پرت می‌شود – ممکن است فرایند مخصوص به شما، قطع اینترنت و خاموش کردن تلفن در حین نوشتن باشد. مثال دیگر؛ اگر می‌دانید که آدم صبح نیستید و به خودتان بگویید که باید یک‌ساعت قبل از رفتن به سر کار بنویسید، احتمالاً کارساز نخواهد بود.

در چنین موقعیتی، ممکن است یک ساعت از تماشای فیلم در شب دست بکشید و به جای آن، زمان را به رمان، داستان کوتاه یا فیلم‌نامه‌ی خود اختصاص دهید. همان‌طور که گرس می‌گوید، شما باید آزمایش کنید و روند خود را پیدا کنید. روندی که برای شما و فقط شما مفید است.

چه چیزی برای شما مفید است؟

نویسندگان مشهور معمولاً عادت‌های عجیب و غریبی دارند. ترومن کاپوتی، قبل از شروع به نوشتن، پانصد مداد تراشیده را آماده نگه‌می‌داشت. او اولین پیش‌نویس خود را روی کاغذ زرد، دومین پیش‌نویس خود را روی سفید و سومین و آخرین پیش‌نویس خود را دوباره روی کاغذ زرد می‌نوشت.

جی.کی. رولینگ اغلب نمودارهای رنگی می‌کشد، که پیرنگ‌‌ها و شخصیت‌های رمان‌های اسرارآمیزی را که او به عنوان رابرت گالبریث می‌نوشت، (نام مستعار او در چند داستان جنایی) نشان می‌دهد. عناوین او شامل «قلب سیاه جوهر» و «سفید مهلک» است.

در نوشته‌ای که چند سال پیش در وبلاگم نوشتم، توضیح دادم که چگونه پاتریشیا های‌اسمیت از کار روزانه‌اش به خانه برمی‌گشت، حمام می‌کرد، سپس قبل از این‌که بنشیند و داستان‌هایش را بنویسد، لباس‌های جدید می‌پوشید. این آداب به او کمک می‌کرد تا زندگی کاری‌ خود را از دنیای خلاقانه جدا کند.

بسیاری از ما نیز رویکردهای بسیار فردی برای نوشتن داریم. به‌عنوان مثال، یکی از نویسندگان در یک جلسه‌ی آنلاین اعتراف کرد که سال‌ها تلاش کرده بود، رمانی را به‌وسیله‌ی رایانه بنویسد، بدون این‌که موفقیت زیادی کسب کند. پس از خرید یک دستگاه تایپ، یک نسخه‌ی ۸۰۰۰۰ کلمه‌ای در عرض چند ماه نوشت.

یکی از دوستان من که نویسنده رمان‌های عاشقانه و یک مادر مجرد دارای دو فرزند است، در تلاش بود تا زمانی برای نوشتن پیدا کند. بنابراین پس از رساندن بچه‌هایش به مدرسه، با لپ‌تاپش در ماشینش می‌نشست و در حالی که عبور و مرور صبحگاهی کاهش می‌یافت، حدود یک ساعت می‌نوشت. این روند او بود – و برای او سازنده بود. او مجموعه‌ای از رمان‌های عاشقانه را با موفقیت منتشر کرده‌است. او به دنبال راه حل بود نه بهانه.

تمرینات نویسنده 

در بازه زمانی ده دقیقه‌ای پشت سر هم بنویسید. برای بازه بعدی، پنج دقیقه دیگر ادامه دهید، تا زمانی که خسته شوید. یادداشت بردارید که چه زمانی خستگی و سستی آغاز می‌شود. یک دفترچه‌ی یادداشت و یا جدول از برنامه‌ی زمانی نوشتن خود نگه دارید. تاریخ‌ها، زمان‌ها، ساعت‌های صرف شده برای نوشتن و تعداد کلمات را ثبت کنید. این کار را برای دو تا سه ماه انجام دهید. سپس این سند را بررسی کنید تا الگوها، بینش‌ها و سایر اطلاعاتی را بیابید که ممکن است به شما در یافتن یک فرایند قابل اجرا کمک کند. جملات تاکیدی را روی کارتی بنویسید که ممکن است به شما برای شروع کار کمک کند.

آخرین حرف

همانطور که  E. B. White ( نویسنده‌ی آمریکایی و نویسنده‌ی چندین کتاب محبوب کودکان ۱۹۸۵-۱۸۹۹) یک بار گفت: «نویسنده‌ای که منتظر شرایط ایده‌آل برای کار است، بدون این‌که کلمه‌ای روی کاغذ بیاورد، می‌میرد.»

منبع:

2 Questions To Find Your Writing Process