در عشق کوش و مستی

هرگه که دل به عشق دهی خوش دمی بود    در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

این کتاب روایت دیگری از عشق است برای عاشقان؛ برای کسانی که عشق را مقدس می‌دانند و به آن احترام می‌گذارند. اما قرار نیست شما درباره‌ی جمال دلدار و چشم و ابروی یار مطلبی بخوانید!

کتاب با این بیت زیبا از حافظ و در ادامه با جملاتی که خواندید آغاز می‌شود. (البته عنوان مطلب را هم با تغییر کوچکی، از حافظ وام گرفته‌ایم.) همین امر شمارا ترغیب به خواندن ادامه کتاب کرده تا حس کنجکاوی شما را در ارتباط با بعد متفاوت این کتاب با دیگر کتب عاشقانه ارضا کند.

به نظر می‌رسد مقصود این کتاب بیان نوعی نگرش به مفهوم والای عشق و ارتباط آن با فرهنگ جوامع باشد. چرا که نویسنده در متن کتاب توضیحاتی در ارتباط با روز عشق در فرهنگ پارسی با نام روز سپندارمذگان و روز عشق در فرهنگ غرب با نام روز ولنتاین ارائه کرده است.

نویسنده عشق را دارای سه مرحله می‌داند که به‌اختصار به هرکدام از آن‌ها پرداخته است:

آسیب‌شناسی عشق، ثبعات عشق و اعتلای عشق! و تأکید می‌کند که مهم‌ترین مرحله‌ی هر عشق مرحله‌ی آخر یعنی اعتلای عشق است.

بعد از خواندن این قسمت به‌احتمال بسیار زیاد شما به این فکر خواهید کرد که اگر در رابطه‌ی احساسی‌تان به مشکل برخورده‌اید یا برعکس بسیار موفق بوده‌اید، از کدام‌یک از این سه مرحله شناخت کمتر و از کدام‌یک شناخت بیشتری داشته‌اید؟

 آیا واقعاً عشق همان احساسی است که در کتاب‌ها و اشعار و روایات عاشقانه به آن اشاره ‌شده است، یا برای شما این حس کاملاً متفاوت بوده است؟

نکته‌ی قابل‌توجه در این کتاب استفاده از ابیات عاشقانه‌ی حافظ است که در کنار مباحثی با رویکرد تا حدودی روان‌شناختی و جامعه‌شناختی، سعی در تزریق حس و حالی ادبی و عاشقانه را به شما داشته و درعین‌حال عنایت نویسنده به حافظ را به شما یادآوری می‌کند.

به نظر می‌رسد نویسنده تلاش بسیاری در جهت بیان مفهوم عشق با استفاده از مباحث روان‌شناختی و تلطیف آن با استفاده از مباحث ادبی داشته است و همین امر منجر می‌شود تا شما کتاب را تا انتها ادامه دهید.

البته تعداد صفحات کم، رنگ‌بندی و صفحه‌آرایی کتاب و میل و کشش انسان به خواندن هرآن چه که به عشق مرتبط است نیز از دلایلی است که مخاطب را وادار به خواندن کتاب می‌کند.

به‌خصوص آنکه از نیمه‌ی کتاب شاهد متون و اشعار عاشقانه هستیم که بعد عاشقانه کتاب را قوت می‌بخشد و همین امر کتاب روز عاشقان نوشته‌ی ابراهیم اصلانی را به یک کتاب مختصر و مفید برای هدیه در روز و روزهای عاشقان بدل می‌کند.

البته در حین خواندن این کتاب باید این مسئله را مدنظر داشت که دیدگاه و تجربیات هر انسانی به عشق با انسان دیگر متفاوت است و مطالب این کتاب در واقع یک کلیت فاقد جزئیات داستان عشق را بیان می‌کند، پس نباید انتظار خواندن یک متن هیجان‌انگیز که در حین خواندن آن قلبمان به تپش بیفتد را داشته باشیم.

به هر عنوان، خواندن این کتاب خالی از لطف نیست و چه‌بسا مطالب مفیدی که بسیاری از ما قبلاً در ارتباط با فلسفه‌ی روز عاشقان در فرهنگ ایرانی و غرب نمی‌دانستیم را به‌اختصار در اختیار ما قرار می‌دهد.