ناداستان ما و نان‌فیکشن آن‌ها

ناداستان ما و نان‌فیکشن آن‌ها

این مقاله درباره‌ی نوشتن در قالب «ناداستان» است که در سال‌های اخیر بسیار رایج شده. روبرت صافاریان درباره این می‌نویسد که چرا مشخصات «ناداستان» در ایران که ترجمه‌ی «نان‌فیکشن» است، در عمل هیچ ربطی به مشخصات نان‌فیکشن ندارد. نویسنده مقاله: روبرت صافاریان، صدای سهیل سازگار. وینش آوا با همکاری مدرسه فرهنگ و سجاد سجودی

ناداستان ما و نان‌فیکشن آن‌ها

با وجود این‌که یکی از ویژگی‌های اصلی و اصلاً تعریف نان‌فیکشن واقعی بودن محتویات آن است، این روزها دوستداران «ناداستان» علاقه‌ای به واقعیت و پژوهش و این حرف‌ها ندارند. هرچند هم عجیب به نظر برسد، آن‌ها بیشتر به محتوای شخصی علاقه‌مندند. چرا ناداستان (که معادلی فارسی است برای نان‌فیکشن non-fiction) در صنعت نشر ایران آن جایگاهی را ندارد که در کتابفروشی‌های بزرگ خارجی دارد و از پرفروش‌ترین‌هاست؟ چرا ناداستان به سمت روایت‌های شخصی رفته است و نه گزارش‌های دامنه‌دار و تحقیق‌شده؟