عبدالله کوثری (زاده ۲۲ آبان ۱۳۲۵ در همدان) شاعر، مترجم، ویراستار و داور چند دوره جوایز ادبی هوشنگ گلشیری،ابوالحسن نجفی و کتاب سال ایران است.
کوثری که از نسل سوم مترجمان معاصر ایران محسوب میشود، تاکنون چندین بار برندهٔ جایزهٔ کتاب سال ایران شده و نامش بدل به برند. در نظرسنجی «مترجم محبوب من» در ۱۸ آبان ۱۳۹۷ در بخش مترجمان بالای ۵۰ سال کوثری به عنوان محبوبترین مترجم از نظر مخاطبان اعلام شد.
زندگی عبدالله کوثری
پدرش تاجری بود از طبقهٔ متوسطکه در ۱۳۲۷ برای تحصیل خوبِ فرزندانش، به تهران مهاجرت کردند در سفرهای خانوادگی به همدان همیشه با خود کتاب میبرد و علاوهبر وقتگذرانی با همسالان خانواده در باغات خانوادگی، کتاب نیز میخواند. او تا جایی که پولش میرسید، برخی از کتابها را میخرید اما بسیاری از کتابها را از کتابخانهٔ غنی پدر دوستش، فریدون کاظمیان قرض میگرفت.
از کلاس دوم یا سوم دبستان سخت کتابخواندن شد،از دهسالگی با سعدی شروع به خواندن کلاسیکهای ایران کرد و از پانزدهسالگی کلاسیکهای یونان.
با پرورش ذوق ادبیاش دوست داشت در رشتهٔ ادبیات فارسی در دانشگاه تهران تحصیل کند ولی دوستان دانشجوی ادبیاتش او را از تحصیل در این رشته بر حذر داشتند که چیزی که میجوید در دانشگاه نمییابد و فضای دانشگاه ادبیات را خشک و کورکنندهٔ ذوق ادبی نمودند، از این انتخاب منصرف شد.
پدرش نیز پیشنهاد داد به آلمان برود تا هم درس بخواند، هم با سرمایهٔ پدرش همراه یکی از دوستانش تاجر فرش شود ولی به او برخورد چراکه خود را شاعر میدانست، نه تاجر.
در نهایت هم با این تحلیل که دستکم در حوزهٔ علوم انسانی است از سویی و چون آن زمان اقتصاد رشتهای جدید و کممتقاضی بود و فضای سیاسی و فعالیت دانشجویی دههٔ ۱۳۴۰ جهان اجتماعگرا بود، با این هدف که چیزی از یک علم اجتماعی بیاموزد، در دانشگاه ملی ایران اقتصاد خواند؛ تصمیمی که سالها بعد اشتباه دانست.
کوثری در ۱۳۵۱ پس از پایان سربازی برای دیدار با برادرش به پاریس و یک ماه بعد به لندن رفت و آنجا کلاسی یافت و انگلیسی خواند که خودْ بنیان زبانش را از آنجا میداند چراکه تا پیش از آن چندان انگلیسی نخوانده بود. در این مدت کوتاه زبان انگلیسیاش کم و بیش راه افتاد؛ به نحوی که در بازگشت به ایران میتوانست ترجمه کند.