زویا پیرزاد
زویا پیرزاد نویسندهی معاصر و ارمنی ساکن ایران است که در سال 1331 در شهر آبادان به دنیا آمد. او تحصیلات خود را در آبادان سپری کرد. پس از اتمام تحصیلات تهران را برای زندگی انتخاب نمود و در این شهر ازدواج کرد. حاصل ازدواج او 2 پسر به نام‌های ساشا و شروین است. او نیز مانند بسیاری از نویسندگان کار خود را با ترجمه آغاز نمود. از اولین آثار او در حوزه ترجمه می‌توان به کتاب دوست داشتنی و شناخته شده‌ی آلیس در سرزمین عجایب نوشته‌ی لوئیس کارول و مجموعه‌ای از هایکوهای آسیایی در قالب کتاب آوای جهیدن غوک اشاره کرد. پیرزاد در دهه هفتاد تصمیم گرفت دست به قلم شود و دنیا را از زاویه دید خود بنویسد به همین دلیل با داستان کوتاه پا به دنیای نویسندگی گذاشت. زویا پیرزاد تمامی دهه 70 را به انتشار 3 داستان کوتاه اختصاص داد. او در سال 1370، 1376 و 1377 سه داستان با نام‌های مثل همه عصرها، طعم گس خرمالو و یک روز مانده به عید پاک را را منتشر نمود. در حاضر این نشر مرکز این سه داستان کوتاه را در قالب کتابی با عنوان سه‌کتاب منتشر کرده است.
زویا پیرزاد پس از آنکه سه داستان اولش با استقبال روبه‌رو شد تصمیم گرفت به سراغ داستان بلند برود. او نگارش اولین رمان خود را در سال 1380 آغاز کرد. چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم اولین رمان بلند اوست که به شدت مورد توجه مخاطبین قرار گرفت و نام او را به عنوان یک نویسنده توانا بر سر زبان‌ها انداخت. در واقع می‌توان گفت دهه هشتاد برای او اوج دوران حرفه‌ای اش به حساب می‌آید. او با چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم توانست جوایز مهم ادبیات ایران را از آن خود کند. این کتاب درباره‌ی زندگی یک خانواده ارمنی ساکن آبادان است که در دهه چهل ایران رخ می‌دهد و شخصیت اصلی داستان یک زن خانه دار است که قصه از زاویه دید او روایت می‌شود و روزمرگی‌ها و احساسات او را در مقابل اتفاقات و شخصیت‌های مختلف داستان را توصیف می‌کند. زویا پیرزاد در رمان خود علاوه بر اینکه به مسائل اجتماعی اشاره می‌کند به وقایع تاریخی و سیاسی نیز می‌پردازد.
