بوریس پاسترناک
بوریس پاسترناک نویسنده و شاعر روسی و صاحب جوایز ادبی بسیاری از جمله جایزه ی نوبل است.در ده فوریه ۱۸۹۰ در مسکو به دنیا آمد.پاسترناک هنرمندی که در کشورش شاعری بزرگ شناخته میشود و در دیگر کشورهای جهان به عنوان خالق رمان «دکتر ژیواگو» شهرت دارد.پدر او استاد دانشکده نقاشی ،معماری و مجسمه سازی و مادرش پیانیست مشهوری بوده است.او در ۱۶ سالگی تحصیلات متوسطه را به پایان رسانید و سه سال بعد به تحصیل فلسفه در دانشکده فلسفه و تاریخ دانشگاه مسکو پرداخت.در سال ۱۹۱۲ برای ادامه تحصیل به ماربورگ آلمان رفت.یک سال پس از آن فلسفه را رها کرد و به فعالیت های ادبی روی آورد. سال‌های نخست فعالیت ادبی بوریس پاسترناک با تنش‌ها و دگرگونی‌های عمیق اجتماعی در روسیه، انقلاب بلشویکی اکتبر ۱۹۱۷، و ناآرامی‌های داخلی پس از آن همزمان بود. تعدادی از اشعار او در سال نامه لیریکا چاپ شد که آشنایی او با افراد برجسته مانند ولادیمیر مایاکوفسکی زمینه ساز چاپ این اشعار شد.اولین کتاب شعر او در سال ۱۹۱۴ به نام “توامان در ابرها ” چاپ شد تا هفده سال بعد که به قفقاز مهاجرت کرد ده مجموعه شعر از او منتشر شد ،او در سال ۱۹۳۴از سمت کنگره نویسندگان بعنوان بزرگترین شاعر معاصر روس برگزیده شد.درهمان سال پاسترنیک ازدواج کرد.در آغاز جنگ جهانی دوم به شهر چیستاپلنقل مهاجرت کرد و شروع به سرودن اشعار میهن پرستانه کرد که ثمره ی آن “قصه ترسناک”و ” پاسگاه مرزی”بوده است.پس از آن با میل شخصی خود بعنوان خبرنگاز نظامی به جبهه اعزام شد..او در ۵۶ سالگی نوشتن رمان دکتر ژیواگو را آغاز کرد ،نوشتن این کتاب ده سال به طول انجامید.این اثر چه به لحاظ موضوع و چه به لحاظ سرنوشت خود کتاب، با مهمترین تحولات سیاسی و اجتماعی روسیه‌ی قرن بیستم پیوند خورده است.دکتر ژیواگو حکایت کننده ی داستان زندگی پزشک شاعری است که در بحبوحه‌ی انقلاب اکتبر و درگیری‌های داخلی در کشور تازه تاسیس اتحاد جماهیر شوروی، حوادث اجتماعی مسیر زندگی‌اش را تغییر می‌دهند.درسال ۱۹۵۷ این کتاب در ایتالیا منتشر شد و یک سال بعد جایزه نوبل ادبیات را برای او به ارمغان آورد.او بخاطر مسائل مربوط به حکومت کشورش از دریافت جایزه نوبل خودداریی کرد.سرطان ریه پاسترناک را در ۳۰ مه سال ۱۹۶۰ در ۷۰ سالگی از پای درآورد،او در پردلکینا درگذشت.زندگی نامه بوریس پاسترناک در کتابی به نام “ادبیات علیه استبداد” توسط پتر فین و پترا کووی جمع آوری شده است که این کتاب به حوادث قبل از شروع رمان دکتر ژیواگو تا مرگ او و حوادث پس از مرگش به طور مستند میپردازد.از مجموعه اثار او میتوان به موارد زیر اشاره کرد :مجموعه شعر بر فراز حصارها(۱۹۱۷)خواهر من زندگی، نامه‌هایی از تولا، کودکی لوورس(۱۹۲۲)تولدی دیگر (۱۹۳۱)پهنای زمین(۱۹۴۵)وقتی هوا صاف میشود (۱۹۵۹).
