نویسندگان مشغول کارند

نویسندگان مشغول کارند منتخبی از گفت‌وگو با چند نویسنده است.

اهمیت کتاب در چند نکته است: اول اینکه نویسندگان انتخاب شده برای گفت‌وگو (ده نویسنده) تنوع جالبی از لحاظ شخصیت و سبک و دوره دارند. در بین این ده نفر هم نویسنده شهره‌ای مثل همینگوی وجود دارد، هم معاصری مثل میلان کوندرا، هم طنزنویسی مثل جیمز تربر و هم نویسنده خیال‌انگیزی مثل بورخس.

اهمیت دوم کتاب در این است که این گفت‌وگوها منتخبی هستند از نشریه پاریس ریویو. غیر از اینکه همین نکته اهمیت و اعتبار گفت‌وگوها را نشان می‌دهد، به طور ضمنی ما را با این نشریه معروف، روال کارش و دیدگاهش آشنا می‌کند.

سومین نکته حائز اهمیت کتاب نویسندگان مشغول کارند این است که کار انتخاب و ترجمه گفت‌وگوها را احمد اخوت انجام داده. باوجود نام احمد اخوت معلوم می‌شود که هم با ترجمه خوب و روانی روبه‌رو هستیم و هم او در جابجای کتاب توضیحاتی برای معرفی افراد نامبرده در گفت‌وگوها آورده که خواننده فارسی زبان با آنها آشنا شود. به‌علاوه‌ی جستار خواندنی ابتدای کتاب با عنوان «نویسنده مشغول است» که با سبک و سیاق همیشگی خودش از دلیل دلبستگی‌اش به این سوژه و عنوان کتاب نوشته.

اخوت این گفت‌وگوها را از بین سه جلد از گفت‌وگوهای منتشر شده نشریه پاریس ریویو و تک مصاحبه‌ای از شماره تابستان 1984 انتخاب کرده. به گفته خودش در انتخاب مصاحبه‌ها به دو نکته توجه داشته: آشنایی خواننده فارسی با فرد مصاحبه شونده و اهمیت و جایگاه آن نویسنده در ادبیات قرن حاضر.

با این نگاه ده نویسنده انتخاب شده‌اند: تی.اس.الیوت، خورخه لوئیس بورخس، عزرا پاوند، جیمز تربر، جان دوس‌پاسوس، ژرژ سیمنون، ویلیام فاکنر، رابرت فراست، میلان کوندرا و ارنست همینگوی. بااین‌حال اگر نویسنده‌ای در این فهرست هست که با او آشنا نیستید، نگران نباشید، اخوت در ابتدای هر گفت‌وگو شرحی در معرفی نویسنده نوشته است.

در گفت‌وگو با هر نویسنده اطلاعات جالبی از طرز کار او و شیوه‌های نوشتنش به دست می‌آید. نویسندگان مورد علاقه‌اش یا موضوعات مورد توجهش و تاثیری که از افراد و مسائل می‌گیرد بخش دیگری از اطلاعاتی است که در هر گفت‌وگو مطرح می‌شود. جدای از این شیوه‌ای که هر نویسنده به گفت‌وگو تن در می‌دهد، نحوه برخوردش با سوالات، زمان یا مکانی که برای مصاحبه اختصاص داده و … هم اطلاعاتی فراتر از خود مصاحبه به خواننده کتاب می‌دهد. بخشی از این مهم بخاطر هوشمندی مصاحبه کنندگان نشریه پاریس ریویو است که با ثبت دقیق و موجز برخورد نویسنده، فضای حاکم بر گفت‌وگو و حالات هر نویسنده را به خوبی منتقل می‌کنند.

پاریس ریویو نشریه‌ای ادبی است که از سال 1953 تأسیس شد. گرچه بنیان‌گذاران اولیه‌اش آن را در پاریس منتشر کردند اما دفترش بعدها به نیویورک منتقل شد. هدف اصلی این نشریه ایجاد فرصت معرفی به نویسندگان جوان و تازه‌کار بود اما همیشه مصاحبه بخش دائمی این نشریه بوده است. مصاحبه‌هایی که بعدا به صورت مجلدهای جداگانه‌ای به چاپ رسیدند.

کتاب نویسندگان مشغول کارند را انتشارات جهان کتاب به چاپ رسانده که پیش از این هم منتخبی از گفت‌وگو با نویسندگان مختلف جهان را منتشر کرده.

بخشی از کتاب

گفت‌وگو با ژرژ سیمنون

به جز سفارش حذف کردن، رهنمود دیگری برای نویسنده‌های تازه‌کار ندارید؟
همه نویسندگی را حرفه می‌دانند ولی من تصور نمی‌کنم. چنین چیزی درست نیست. به نظر من هر کس که واقعا «لزوم» نویسندگی را در خود احساس نمی‌کند و اگر فکر می‌کند برای کار دیگری ساخته شده است باید دنبال کار دیگری برود. نویسندگی حرفه نیست بلکه کاری است که ذره‌ای شادی و خوشبختی در آن نیست. تصور نمی‌کنم هنرمند بتواند هیچگاه آدم شادی باشد.

چرا؟
به خاطر اینکه نویسنده‌ای که ضرورت کار هنری را در خود احساس کرده است می‌خواهد خودش را بشناسد. هر نویسنده‌ای سعی می‌کند به کمک آدم‌ها و آثاری که خلق می‌کند خود را کشف کند.

پس نویسنده برای خودش می‌نویسد؟
مسلماً، بله.

اصلا برایتان مهم هست که خواننده‌ای وجود دارد و کسانی اثرتان را می‌خوانند؟
فقط می‌دانم عده زیادی هستند که همان مشکل مرا دارند و کمابیش به اندازه خود من این مسائل برایشان مهم است و اگر با خواندن کتاب من جواب مشکلشان را پیدا کنند خوشحال خواهند شد. البته اگر برای مشکلات خود پاسخی پیدا کنند.