سایت معرفی و نقد کتاب وینش
سایت معرفی و نقد کتاب وینش

من حرفی دارم که فقط شما بچه ها باور می کنید

نویسنده: احمدرضا احمدی

ناشر: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان

نوبت چاپ: ۱

تعداد صفحات: ۴۸


تاکنون 2 نفر به این کتاب امتیاز داده‌اند
من حرفی دارم

تاکنون 2 نفر به این کتاب امتیاز داده‌اند

حالا که بیش از پنجاه و چند سال از انتشار کتاب من حرفی دارم که فقط شما بچه‌ها باور می‌کنید می‌گذرد، هربار که بخواهید این کتاب را بخوانید شاید باور نکنید این اثر سبب شد تا ساواک، نویسنده‌اش را برای بازجویی بخواهد.

این داستان که زبانی شاعرانه دارد، خبر آمدن فصل‌ها را می‌دهد. فصل‌ها نماد تغییر هستند، نماد دگرگونی، نماد اتفاقات و تغییرات. نماد تلاش برای تغییر.
احمدی در این کتاب با استفاده از زبان شاعرانه برای بیان دردها و مشکلات از نماد فصل‌ها استفاده کرده است. بهار در ذهن بسیاری از ما نشانه‌ شکوفایی و سبزی و زندگی دوباره است هرچند زمستان از نظر ما نماد سکون و خاموشی و حتی مرگ است. نوجوان داستان در باغ خواب است و رویاها و آرزوهایش را برای رسیدن به شکوفایی، زندگی راحت و آسوده بیان می‌کند. تغییری که در آرزوها است در کتاب با تغییر از زمستان به بهار نمایان می‌شود.

من حرفی دارم که فقط شما بچه‌ها باور می‌کنید در سال 1349 در 22 صفحه رنگی با نقاشی‌های عباس کیارستمی منتشر شده است. این کتاب  پس از 45 سال با شکل و طراحی جدیدی از لیدا معتمد دوباره بازچاپ شده است. هرچند این تصاویر جدید چندان نتوانست رضایت مخاطبان راجلب کند.

 

احمدرضا احمدی
احمدرضا احمدی


درباره نویسنده


احمدرضا احمدی سال ۱۳۱۹ در کرمان به دنیا آمد و پس از پایان دوره‌ی دبستان همراه با خانواده به تهران کوچید. در دارالفنون تهران بود که کم‌کم با شعر و حلقه‌ای از جوانان هنرمند آشنا شد که بعدها هر یک از آنان از چهره‌های صاحب‌نام فرهنگ و هنر ایران شدند.
احمدرضا احمدی با شعر شروع کرد و خیلی زود به عنوان یکی از شاعران شناخته شده‌‌ و نوآور مطرح شد و پایش به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان باز شد که در آن روزگار از چهره‌های شناخته شده برای تولید آثار کودکانه دعوت می‌کرد.


او در کانون مدیریت تولید آثار موسیقی را بر عهده گرفت و کتابی با عنوان من حرفی دارم که فقط شما بچه‌ها باور می‌کنید نوشت که دردسارساز شد و نوشتن برای کودکان را کنار گذاشت تا دهه‌ی ۶۰.

از دهه‌ی ۶۰ نوشتن و انتشار کتاب را با جدیت پی گرفت و در نوشتن کتاب برای کودکان به سبکی شاعرانه، شخصی و ویژه دست یافت که تا مدت‌ها بسیاری از دست‌اندرکاران ادبیات کودک آن را به رسمیت نمی‌شناختند، اما کم‌کم به یکی از درخشان‌ترین چهره‌های ادبیات کودک ایران تبدیل و به عنوان نامزد جایزه‌ی هانس کریستین آندرسن از ایران معرفی و از سوی داوران به عنوان یکی از نامزدهای نهایی این جایزه انتخاب شد.

احمدی کتاب‌های تصویری بسیاری برای کودکان نوشته است و جوایز مختلفی از جمله نشان ویژه‌ی لاکپشت پرنده را به خاطر یک عمر فعالیت کسب کرده است. کتاب‌های او پر از تخیل کودکانه و برای هرسنی مناسب است.

از دیگر آثار کودکان او می‌توان به ناگهان چراغ‌ها روشن شدند، باز هم نوشتم صبح، صبح شد، بهار بود، پسرک تنها روی برف، نوشتم باران، باران بارید، نشانی، اسب و سیب و بهار، خرگوش سفیدم همیشه سفید بود و … اشاره کرد. هنرمندان صاحب نامی همچون عباس کیارستمی، فرح اصولی، کریم نصر، نفیسه شهدادی و …. آثار او را تصویرگری کرده‌اند.

 

بخشی از کتاب من حرفی دارم که فقط شما بچه ها باور می کنید

ما همه، خنده‌مان را توی عکس جا گذاشته بودیم. لابد اگر گنجشک هم با ما بود، اگر توی قفس نبود، خنده‌اش را با ما توی عکس، جا می‌گذاشت.

نویسنده معرفی: گیسو فغفوری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *