عشق کتاب یا عشق سینما؟
فیلمسازان موج نوی فرانسه در نمونههای زیادی از فیلمهایشان، آشکارا فرهنگ کتبی و ادبیات و کتاب را نماد اصیل فرهنگ میدانند و تلویزیون و کامپیوتر و زندگی مدرن را تهدیدی برای تمدن بشری و مترادف تمامیتخواهی تلقی میکنند. کتاب انگار پرچم مبارزه با جهل و سطحیگری وسائل ارتباطی مدرن باشد. این موضوع از این نظر هم جالب است که فیلمسازان موج نو فرانسه و هواداران آنها به عشق سینما مشهورند. این پرسش پیش میآید که تروفو به عنوان مثال که در فیلمش این همه نگران سطحینگری آدمهای شیفتهی تلویزیون است، چطور سینما را به عنوان یک مدیوم تصویری، چیزی مشابه تلویزیون و در برابر کتاب نمیبیند؟