روز: 1 اردیبهشت 1398

یکی از عوامل فروش کتاب‌های خودیاری در کشورهای غربی استفاده از واژه‌های بی‌ادبانه است. مترجمان و ناشران ایرانی برای تطبیق این گونه عنوان‌ها با شرایط فرهنگی و ممیزی کشور، ابتکاراتی به خرج می‌دهند. اما نکته این است که این واژه‌ها در زبان مبدا آن قدر هم که به نظر می‌رسد بی‌ادبانه نیستند.

عیار ناتمام رمان سیاسی به معنای دقیق کلمه نیست، هرچند وقایع سیاسی مهمی مثل انقلاب، جنگ و اعتراضات خیابانی دهه‌ی هشتاد نقش مهمی در آن دارند. اما این رویدادها بیشتر پسزمینه‌ای هستند برای رویدادها خانوادگی تلخ و شیرینی که بر بستر آن‌ها جاری است: اختلافات پدر-پسری، ماجراهای عشقی، عشق‌های ناکام و ازدواج‌های سرد، دل‌نگرانی برای فرزندان و …

آلن دوباتن، نویسنده‌ای که آثار فلسفی را به زبان ساده و برای عموم می‌نویسد، در این کتاب به سراغ «اضطراب منزلت» رفته؛ نوعی نگرانی از اینکه نتوانیم خودمان را با ایده‌آل‌های جامعه از موفقیت هماهنگ کنیم. «نیاز به عشق»، «اِسنوبیسم»، «توقع»، «شایسته‌‌سالاری» و «وابستگی»، علت‌‌هایی است که نویسنده آن‌‌ها را به عنوان ریشه‌ی این اضطراب معرفی کرده و درمورد راه‌حل‌ها می‌توان به «فلسفه»، «هنر»، «سیاست»، «مذهب» و «بوهیما» اشاره کرد.