فریدون عموزاده خلیلی برای نوشتن یک داستان تصویری کودک که ریشه در بن‌مایه‌های عرفانی-فلسفی فرهنگ ایرانی دارد اژدها را به عنوان شخصیت اصلی داستان انتخاب می‌کند. اژدها در اساطیر ملل مختلف ماهیتی دو سویه (اهریمنی-اهورایی) دارد. همچنین به دلیل ویژگی‌های خاصش از یک سو مثل روح آدمی پرنده‌وار پرواز می‌کند

شاید شخصیت اصلی داستان خود بهار است، در نام کتاب مشخص شده بهار قرار است فرا برسد. جان دادن به این فصل به عنوان یک شخصیت مهم از نقاط قوت اثر است، بهار تاثیرات زیادی در زندگی پسرک و حیوانات و در کلِ زندگی جانداران ایفا می‌کند و همین کافی

آخر داستان دلقک مثل تمام طول روایت قصه دلچسب است. آخرسر وقتی کتاب را می‌بندی، توصیفاتی که از شخصیت‌های کتاب خوانده‌ای، یک خاطره خوش می‌شود و گوشه ذهنت، جا خوش می‌کند. من که هر بار به جلد دوست‌داشتنی دلقک نگاه می‌کنم، همه آنچه خواندم، توی ذهنم نقش می‌بندد و من

بنی، دوست صمیمی میسون، از نردبانی که یکی از پله‌هایش توسط شخص دیگری اره شده بود، افتاده و مرده است. حالا میسون اولین متهم این قتل است؛ پسری که اختلال یادگیری دارد، مبتلا به سینستزیا یا اختلاط حواس است و آنقدر عرق می‌کند که هروقت او را ببینید انگار از

لئو همه را می‌بیند اما کسی او را نمی‌بیند و همین او را تنهاتر می‌کند. او سال‌ها گوشه‌ای از شهر به تنهایی در خانه‌ای زندگی می‌کرد، در گرد و خاک کتاب می‌خواند و نقاشی می‌کشید. تا اینکه آن خانه‌ی بدون سکنه با آمدن خانواده‌ای پر می‌شود. با آمدن آن‌ها، لئو

داستان درباره‌­ی ژدوکا است، اژدهای 107 ساله­‌ی جوانی که بر خلاف هم­نوعانش بدجنس و خشن نیست و همین باعث خشم و نگرانی خانواده­‌اش شده. چون به قول پدر ژدوکا، «اژدها یعنی آتیش زدن، طوفان کردن، کشتن، زدن، داغون کردن و هزار و یک بدجنسی دیگه.» دیگران فکر می‌­کنند ژدوکا ناشنواست

یکی از نقاط قوت خمیر تاپ تاپ گفت‌وگوهای آهنگین بین شخصیت‌ها و تکرار برخی از کلمات و عبارات است که بچه‌ها از خواندن و شنیدن آن لذت می‌برند:

نانوا آب جوی را دنبال کرد و رفت و رفت تا رسید به درخت و گفت: «آهای درخت! آب ندیدی؟ خمیر تاپ