دو شعر از احلام بناوی، شاعر سوری

دو شعر از احلام بناوی، شاعر سوری

احلام بناوی شاعر و نویسنده سوری، متولد 1986 در دمشق است. او عضو کمیته ادبی بنیاد مبدون و عضو تحریریه مجله ادبی مزاج -مجله آمارجی- و دروازه خاورمیانه – روزنامه نسل سازندگان – و مجله صدای مردم. است. در شب شعرها و جشنواره‌های ادبی که توسط نهادها و رویدادهای ادبی و فرهنگی در دمشق و خارج از کشور برگزار می‌شود، شرکت می‌کند.

مجموعه شعرهای منتشرشده‌اش “رویای نخست”، “روی مس حافظه” “رویاهای ناتمام” و “تنها خواهیم ماند” و کتاب ادبیات معرفتی با عنوان “نامه‌هایی به غریبه” است. احلام بناوی از زنان شاعر سوری است که محبوبیتی در نزد مردم سوریه دارد.

باد ما را با خود برد مادر



من نور را دیدم
که از چشمان مردمم می‌لغزید و
چه هراسناک‌‌‌ بود
سایۀ مردمم را دیدم
که حزن‌آور بود
چمدان‌هایی که بسته‌ بود
آماده برای کوچ
شاید جوانه‌ی امیدی در دلش داشت
تمام برادرانش مرده بودند
دیدم که از رویاهایشان مست و
حیرت‌زده بودند
دیگر توانی برای به دوش کشاندنشان نداشتیم 
اما ما از هم جدا شدیم و
سرزمین ما  در میان ما تکه‌پاره شد
دیدم که باد ما را به هر سمتی برد
و آرزوهای ما
غزالی شد
 که به دنبالش همه‌جا شتافتیم
اما هیچگاه به آن نرسیدیم.

****

زنده خواهیم ماند

ما مثل نوح زنده خواهیم ماند
و از این ورطه گذر خواهیم کرد
و نه به خاطر آنکه با تقوا‌ترین بودیم
چراکه مرگ ما را پنهان خواهد کرد
و فقر ما را به اسارت خواهد گرفت

ادبیات عرب

احلام بناوی