مجموعه‌ی دو جلدی آقا موش پستچی که البته هر کدام مستقل هستند و می‌توانند به عنوان یک کتاب جدا خریده و خوانده شوند، از آن کتاب‌هایی است که خوب است در قفسه‌ی کتاب هر کودکی وجود داشته باشد. چون آموزنده است؟ نه! چون به مهارت‌های زندگی کودک اضافه می‌کند؟ نه! چون با یکی از مسائل مهم روز دنیا درگیر است؟ نه! این دو کتاب به شدت (تأکید می‌کنم به شدت) سرگرم‌کننده‌اند و همین کافی است که به یکی از کتاب‌های محبوب کودکان و جزء جدانشدنی کتابخانه‌شان تبدیل شوند.

هر کدام از کتاب‌ها داستان خیلی ساده‌ای دارد. در جلد نخست، یک روز با آقا موش پستچی، آقا موشه که شغلش پستچی است، باید تا انتهای کتاب چندین نامه و بسته را به دست گیرنده‌هایشان برساند و در جلد دوم، آقا موش پستچی به تعطیلات می‌رود، همان‌طور که از نام کتاب معلوم است، آقا موشه تصمیم می‌گیرد همراه خانواده‌اش به سفر برود اما باز هم چند تا بسته را برمی‌دارد تا در مسیر به دست گیرنده‌ها برساند. داستان هر دو کتاب بسیار ساده و قابل فهم است، پیچیدگی خاصی ندارد و همین باعث می‌شود مخاطب بتواند تمرکز خود را روی تصاویر بگذارد.

ماریان دوبو، نویسنده و تصویرگر این دو جلد کتاب، در یک کلام استاد به تصویر کشیدن جزئیات است. این نویسنده و تصویرگر کانادایی که تا به‌حال سه مورد از کتاب‌هایش به فارسی ترجمه و منتشر شده، علاقه و مهارت زیادی در ترسیم جزئیات دارد. یک جست‌وجوی ساده‌ی اینترنتی و نگاه کردن به یکی از تصویرگری‌هایش می‌تواند ساعت‌ها شما را سرگرم کند. کاری که تک تک فریم‌های دو کتاب آقا موش پستچی با کودکان انجام می‌دهد.

دوبو در این دو کتاب تمامی جزئیات زندگی حیوانات را به زیبایی به تصویر کشیده است. در هر صفحه آقا موش یا یکی از اعضای خانواده‌اش به در خانه‌ی یکی از حیوانات واقعی (مثل خرس، تمساح و…) یا خیالی (مثل اژدها) می‌روند تا بسته‌ای را به او برسانند یا بخشی از تعطیلات‌شان را کنار او سپری کنند؛ چیزی که مخاطب می‌بیند تصویر برش خورده از داخل خانه‌ی آن حیوان یا موجود خیالی است.

به عبارت دیگر ماریان دوبو بیرون و درون را به طور هم‌زمان به تصویر می‌کشد. در همان حال که آقا موش پستچی جلوی‌ خانه‌ی مار ایستاده و مخاطب رودخانه و جنگل و خورشید و محیط پیرامونی را می‌بیند، می‌تواند محیط درون خانه‌ی مار را هم ببیند. آن هم با جزئیات فراوانی که می‌تواند ساعت‌ها او را سرگرم کند.

اگرچه این دو کتاب اطلاعات زیادی درباره‌ی زندگی جانوران مختلف به مخاطب می‌دهد، نباید انتظار یک کتاب علمی را از آن‌ها داشته باشید. چرا که تخیل جزء جدانشدنی تصویرگری‌های دوبو است. به عنوان مثال درست است که او با به تصویر کشیدن داخل کندو، مراحل تولید عسل از جمع‌آوری گرده‌ی گل‌ها تا تولید محصول نهایی را به کودک نشان می‌دهد اما تخیل خودش را هم چاشنی این ماجرا می‌کند و برای کندو دستگاه‌ها و لوله‌های پیشرفته‌ای به تصویر می‌کشد که در واقع وجود ندارند و فقط در تخیل او شکل گرفته‌اند.

یا اگر بخواهیم مثال دیگری بزنیم، درست است که کودک با محل زندگی مورچه‌ها در زیر خاک آشنا می‌شود اما باز هم دوبو تخیل‌اش را چاشنی ماجرا می‌کند و برای مورچه‌ها در زیر زمین، چراغ مطالعه، تخت‌خواب و میز ناهارخوری به تصویر می‌کشد که در واقع وجود ندارند.

البته این دو کتاب به طور کلی در کنار سرگرمی، مفاهیمی را هم به مخاطب منتقل می‌کنند. همین که آقا موش پستچی در طول سفر هم بی‌خیال بسته‌های ارسالی نمی‌شود و آن‌ها را به دست مخاطب‌شان می‌رساند، نشان از مسئولیت‌پذیری او دارد. سفر کردن از بیابان‌های خشک و گرم تا قطب سرد و یخ‌زده، نشان از اهمیت تجربه کردن دارد و در کنار همه‌ی این‌ها، آقا موش پستچی مرد خانواده‌دوستی است که در همه حال حواسش به اعضای خانواده‌اش هست تا آسیبی به آن‌ها نرسد.

ولی بگذارید یک بار هم که شده تمام این‌ها را کنار بگذاریم و صرفاً از جنبه‌ی سرگرم‌کنندگی به کتاب نگاه کنیم. هر کدام از این دو کتاب با 14-15 فریم تصویرگری که دارند، می‌توانند ساعت‌ها کودک را سرگرم مشاهده و لذت کشف جزئیات کنند. چراکه تصویرگر حتی از یک برگ ریز روی زمین، یا یک مورچه‌ی کارگر هم بی‌تفاوت نگذشته و همه‌چیز را به تصویر کشیده. بد نیست حتی والدین یا مربیان هم گاهی در کنار کودک به ورق زدن کتاب بپردازند و از این کشف و شهود سرگرم‌کننده لذت ببرند.

اگرچه تاکنون فقط دو کتاب 28 صفحه‌ای از ماجرای آقا موش پستچی به چاپ رسیده است، هر کدام از صفحات آن را می‌توان کتاب مستقلی با چند داستان به حساب آورد که نه فقط یک بار، بلکه بارها و بارها می‌تواند ورق بخورد و مخاطب را سرگرم کند. جلد اول این کتاب چند سال پیش ترجمه شده بود که حالا به چاپ سوم رسیده و در کنار چاپ اول کتاب آقا موش پستچی به تعطیلات می‌رود همین امسال به بازار آمده است.