مهدی آذر یزدی
مهدی آذر یزدی
مهدی آذر یزدی در آثار خود نوعی صمیمیت، یکدلی و صداقت در پیش گرفته بود. هر جا به‌عنوان راوی یا دانای کل وارد داستان می‌شد، پیش از آنکه نصیحت کند یا بخواهد نکته‌ای تعلیمی را به‌زور در ذهن مخاطب بکارد، اعتماد او را جلب می‌کرد و به او می‌قبولاند که پدربزرگ، خان‌عمو، حاج‌دایی یا معلمی نکته‌سنج و نصیحت‌گو نیست بلکه پیر خردمند و نیک‌اندیشی است که همۀ جوانب امور را سنجیده است و از بیان اشتباهات خود نیز ابایی ندارد.
