روز: 10 آبان 1401

آلبر کامو تنها 47 سال عمر کرد. یک عمر کوتاه و البته پربار. در این عمر کوتاه رمان‌هایی چون «طاعون» و «بیگانه» را نوشت که هنوز در تیراژ بالا خوانده می‌شوند و نمایشنامه‌هایی چون «کالیگولا» و «سوتفاهم» و کتاب‌های غیرداستانی مثل «انسان طاغی». فعالیت سیاسی چشمگیری هم داشت. در سال‌های اخیر کتاب‌هایی درباره مرگ او و نامه‌های عاشقانه‌اش به فارسی درآمده است. در این پرونده بیشتر از آن‌که به معروف‌ترین کتاب‌هایش بپردازیم (که خود می‌تواند موضوع پرونده‌هایی دیگر باشد) به زندگی و مرگ او پرداخته‌ایم.

پناه بردن به قصه‌ها،‌ اولین و ابتدایی‌ترین راهکار مسکن‌واری است که به ذهن می‌رسد. سوفوکل،‌ «آنتیگونه» را حدود ۴۴۲ پیش از میلاد نوشته است اما قصه‌ی آنتیگونه،‌ چیزی است که در واقع از دل مردم جوشیده و شکل گرفته است. جادوی در دل ماجرای آنتیگونه هم همین‌قدر پویا و خروشان است؛ انگار که همین حالاست و مناسب احوال خواننده‌ی امروزی. یک چیز، در هر جهانی حتمی است: پیروزی، زاده‌ی رنجی است که در مسیر رسیدن به آن می‌کشیم.