سایت معرفی و نقد کتاب وینش
سایت معرفی و نقد کتاب وینش

روز: 9 شهریور 1401

ارسطو ، هالیوود

ارسطو به هالیوود می‌ رود

بوطیقا اثر ارسطو: کتابی که مرگ ندارد. فیلیپ فریمن می‌نویسد: «من بارها بوطیقا را در دانشگاه تدریس کرده‌ام و چه بسا حیرت کرده‌ام که دانشجوها چطور تحت تاثیرش قرار می‌گیرند و آن را نقطه عطفی در کار خود به حساب می‌آورند. اما شاهد این هم بوده‌ام که چطور بسیاری از دانشجویان به خاطر دشواری‌های متن، کتاب را کنار گذاشته‌اند و لذا تصمیم گرفتم از نو آن را از یونانی ترجمه کنم، و بکوشم مطالبش را چنان مرتب کنم که برای یک خواننده‌ی امروزی قابل‌فهم باشد. حاصل این فکر شد کتابی با عنوان چگونه داستان بگوییم (۲۰۲۲) برخی دانشگاهیان ممکن است به نظرشان ارائه‌ی بوطیقا در قالب یک «کتاب راهنما»ی عامه‌فهم برای غیرمتخصصان مسخره به نظر برسد، اما عقاید ارسطو چنان نیرومندند که حق‌شان است در دسترس مخاطب گسترده‌تری باشند.

داستان انزوای سالینجر پس از موفقیت ناطور دشت

جروم دیوید سالینجر، یکی از سرسخت‌ترین رقبای گرتا گاربو و هاوارد هیوز در رشته‌ی انزوا و گوشه‌نشینی است. نویسنده‌ی ناطور دشت، همان کتاب مقدس چهار نسل از جوانان عاصی، در سال 1953 یعنی دو سال بعد از انتشار رمان، به عرصه‌های عمومی پشت کرد و از سال 1965 هم به تمامی، انتشار کتاب‌های خود را متوقف نمود. اما چه داستانی پشت این تصمیم‌ عجیب او بود؟

رمان حجم

رسیدن به حجم ناشر پسند – بریدن از ساخت رمان

«شهناز و جغدان» را اسماعیل فصیح در آخرین سال‌های دهه شصت به بازار عرضه کرد. البته بعد از مدت‌ها توقف در وزارت ارشاد. فصیح زندگی روزانه خودش در سال‌های دهه شصت زیر بمباران و جنگ و ممنوعیت از کار و سانسور و تغییر فضای جامعه و فشار به روشنفکران و دگراندیشان در همان سال‌ها قلمی کرده و به زبان انگلیسی منتشر کرده است. این رمان احتمالاً همان رمانی است که در آن نوشته از گیر کردن آن در ارشاد گفته. این معرفی و نقد با امضای کیوان نریمانی در شماره پنجم نشریه گردون منتشر شده است.

گردون لایه

از لایه‌ ای به لایه دیگر

فرج سرکوهی یادداشتی بر «خیابان مینتولاسا» نوشت که مجموعه سه داستان از میرچا الیاده است. این کتاب را انتشارات زرین با ترجمه محمدعلی صوتی آن سال‌ها به بازار عرضه کرده بود و نقد/یادداشت فرج سرکوهی در شماره سوم نشریه گردون به چاپ رسیده است. خواندن این نقد برای آشنایی با ادبیات نقد ادبی ایران در ابتدای دهه هفتاد سودمند است.