چگونه ایده سرمایه‌داری در اندیشه غربی تکوین و تکامل یافته است؟ جری مولر نویسنده کتاب «ذهن و بازار» تاریخچه‌ای فراهم کرده است برای پاسخ به این سوال. کتاب رویکردی تاریخی نسبت به این مساله دارد و با توجه به اینکه در بازار کتاب ایران اکثراً کتاب‌هایی با منظر چپ‌گرایانه درباره موضوع سرمایه‌داری منتشر شده‌اند، «ذهن و بازار»، نسبت به منابع موجود در ایران، چشم‌انداز جدیدی ارائه می‌دهد.
در چارچوب تصمیمی که برای انتشار مجدد برخی از مقالات نقد کتاب که تنها در نشریات کاغذی نسخه‌ای از آن‌ها موجود است گرفته‌ایم، بد ندیدیم موردی هم از کتاب‌های خاطرات سیاسی و نقد بر ترجمه منتشر کنیم. این نقدی است که غلامحسین میرزاصالح در فصلنامه زنده رود شماره ۱۰و۱۱ بهار ۱۳۷۴ نوشته است و با زبانی طنزآمیز تغییرات ترجمه دوم کتاب «رهبران» نیکسون نسبت به ترجمه اول آن را به بازنگری ریچارد نیکسون ربط داده و البته در پایان و در تکلمه مطلب این شوخی خود را برای خواننده آشکار می‌کند. این هم نقدی بوده است گزنده!
اکبر رادی در کنار بهرام بیضایی و غلامحسین ساعدی از ستون‌های نمایشنامه‌نویسی در تئاتر ایران دهه چهل هستند. اما بزرگان هم در زمان خودشان با نقدهای زیاد و گاه صریح و بعضاً تندی مواجه بوده‌اند. از این جمله نقدی است که ناصر ایرانی بر نمایشنامه «صیادان» رادی نگاشته است و در مجله فرهنگ و زندگی. شماره ۳ مهرماه ۱۳۴۹ هم به چاپ رسیده است. نقدی که یک صحنه از نمایشنامه را جدا کرده و اشکالات آن را برمی‌شمارد و با متد جزء از کل به تمام نمایشنامه تسری می‌دهد و «صیادان» را فاقد هرگونه ساختمان هنری توصیف می‌کند.
«داستان یک شهر» مانند «مدار صفر درجه» از اولین نوشته‌های احمد محمود نویسنده نام‌آشنای خوزستانی بعد از انقلاب بودند. «داستان یک شهر» به نوعی ادامه «همسایه‌ها»ست و سرنوشت خالد را در زمانی بعد از پایان ماجراهای همسایه‌ها تخیل می‌کند. همچنین به نوعی یک خودزندگی‌نامه هم می‌تواند باشد چون می‌دانیم خود نویسنده هم بعد از بگیروببندهای پس از کودتای 28 مرداد به دردسرهای فراوان افتاد و سال‌ها تبعید در بندر لنگه را تجربه کرد. این نقد را محمدعلی سپانلو همان زمان انتشار رمان نوشته است و پای امضای آن تاریخ «بهار 61» به چشم می‌خورد و در نشریه-کتاب «چراغ» به چاپ رسیده است.
Thanks for clicking. That felt good.
Close
