روز: 27 اردیبهشت 1400

در سال 1961، ارنست همینگوی که 62 ساله و عملا مشهورترین نویسنده جهان بود، در یکی از مشهورترین بیمارستان‌های جهان بستری شد. اتفاقی که دور از چشم رسانه‌ها رخ داد. کسی نمی‌دانست که این ماجرای غم‌انگیز پزشکی، فصل آخر از زندگی پرماجرای نویسنده‌ی بزرگ خواهد بود. حالا و از طریق نامه‌ها و اسناد بایگانی شده، می‌توان دریافت که او برای درمان به کلینیک مایو مراجعه نکرده بود. بلکه در جستجوی مکانی برای چکاندن ماشه‌ی اسلحه بوده است!

کافکا در ژانویه 1904 به دوست دوران کودکی‌اش نوشت: «ما باید فقط کتاب‌هایی را بخوانیم که به ما ضربه می‌زنند و ما را زخمی می‌کنند. اگر کتابی که می‌خوانیم؛ ما را با ضربه‌ای به سرمان، بیدار نکند، پس خواندنش چه فایده‌ای دارد؟ شاید بنویسی، برای این‌که ما را خوشحال کنند. خدایا! ما دقیقاً بدون کتاب‌ها هم خوشحال بودیم و اگر مجبور بودیم، خودمان می‌توانستیم چنین کتاب‌هایی را بنویسیم. اما ما به کتاب‌هایی نیاز داریم که مانند یک فاجعه‌ بر ما تاثیر بگذارد، عمیقاً ما را غمگین کنند؛ مثل از دست دادن کسی که بیشتر از خودمان دوستش داریم؛ مثل طرد شدن در جنگلی به دور از همه؛ مثل یک خودکشی.» این چکیده نگاه او به خواندن بود.

کتاب مدیر در نقش کوچ، چالش‌ها و دستاوردها از منظری تجربه‌گرا و کاربردی به جنبه‌های مختلف مدیر بودن نگاه می‌کند. مدیریت در نقش کوچ (مربیگری) اگرچه که دارای چالش‌های ذهنی و اجرایی است، اما توانسته نتایجی فوق‌العاده در نحوه مدیریت مدیران مشتاق به یادگیری ایجاد کند. درواقع یک مدیر کارآمد امروزی به ابزارهای مدرنی نیاز دارد که به‌کارگیری آن‌ها در انجام وظایف معمول مدیریت ممکن است چالش‌هایی را ایجاد کند؛ این کتاب به بررسی چالش سازمان‌هایی می‌پردازد که نگرش کوچینگ را در مدیران‌شان رواج داده‌اند.

«اجازه بدهید غلط بنویسیم» از مشهورترین تیترهایی است که در تاریخ مطبوعات ایران و شاید بشود گفت در تاریخ نقد کتاب، ماندگار شده است. این تیتر نقدی بود که محمدرضا باطنی، زبان‌شناس برجسته‌ای که اخیراً از دنیا رفت، در رد کتاب «غلط ننویسیم» ابوالحسن نجفی نوشت. به جرات می‌توان گفت با انتشار نقد محمدرضا باطنی بر کتاب غلط ننویسیم، دو نگرش زبان‌شناسانه و ادبایی به زبان فارسی بر هر علاقه‌مند زبان و ادبیات فارسی برجسته و آشکار شد. به نظر باطنی کار زبان‌شناس نسخه پیچیدن برای درست و نادرست و باید و نباید گویندگان زبان نیست، بلکه بررسی تحولاتی است که در زبان رخ می‌دهند.