روز: 9 اردیبهشت 1399

قرار نبود روایت روان و بی‌تپقی دارد و با آنکه همه‌ی مشخصه‌های نمونه‌های داستان‌های عامه‌پسند قبل خودش از داستان عاشقانه تا فضاهای شوخ و شنگ و حتی به کار بردن شعر و ترانه در جای جای اثر را در خود دارد اما آینه‌ی خوبی برای دیدن و شناختن نسل جدید جامعه و آرزوها و دنیاهایشان است. هما پوراصفهانی ابتدا کارش را در سایت نودهشتیا که زمانی از محبوب‌ترین فضاهای اجتماعی اینترنتی برای تجربه‌ی نوشتن جوانان و کتاب‌های سرگرم کننده بود، شروع کرد.

داستان پنجره حول ماجراهای عاشقانه یک دختر نوجوان اتفاق می‌افتد اما رحیمی در جای جای داستانش به اهمیت علم و دانش آموختن توجه نشان می‌دهد و حتی در پایان داستان نیز دو دلداده‌ی به‌هم رسیده که اینک هردو در کنار هم دبیر هستند هرروز به مدرسه می‌روند تا دانش آموزان را با نور علم و معرفت آشنا کنند…

درباره‌ی کتاب بامدادخمار از همان سال اول بسیار نوشته شد و واکنش‌های بسیاری میان اهالی ادبیات از گلشیری گرفته تا نجف دریابندری را برانگیخت. اثری که گویا در مرزی ایستاده که به این سادگی از طرف نویسندگان هر جایگاه قابل دستیابی نیست. نگاه به این جایگاه به گونه‌ای واکاوی خوانندگانش و نیازها و ترس‌ها و تردیدهای درونی ماست. جستجو برای پاسخی درباره‌ی عشق و انتخاب ما در برابرش.

انتخاب چند کتاب از بین ده‌ها عنوان کتاب عامه‌پسندی که در این سال‌ها منتشر شده‌اند، کار آسانی نیست. در کدام سال‌ها؟ سال‌های پس از وقوع انقلاب چون حکایت داستان‌های عامه‌پسند در پیش از انقلاب خودش ماجرای دیگری است. اگر تنها به همین نکته توجه کنیم که تا مدت ۱۷سال ر.اعتمادی معروف‌ترین نویسنده‌ی داستان‌های عامه‌پسند پیش از انقلاب ممنوع القلم بود (که البته قصد ارزش‌گذاری یا سوگیری بر مبنای این ممنوعیت ندارم)، معلوم می‌شود که نمی‌توان نویسندگان و آثار این دو دوره را در یک ظرف دید. حالا در ظرف چهل سال اخیر چند رمان را انتخاب کرده‌ام که با معرفی هرکدام، دلایل این انتخاب را هم می‌گویم؛ دلایلی که به نوعی نشانگر قالب و محتوای این‌گونه آثار است.