رونی نوجوانی چهارده ساله است که مادرش را در یازده سالگی، آن هم درست در روز تولدش از دست داده و از آن به بعد تصمیم گرفته پایش را به هیچ جشن تولدی نگذارد. حتی اگر تولد بهار، هم‌مدرسه‌ای عجیب و غریبش باشد، حتی اگر همه‌ی اتفاق‌ها دست به دست

این روزها زیاد به آگهی‌های کلاس‌های داستان‌نویسی برای کودکان و نوجوانان برمی‌خوریم. کلاس‌هایی که به خاطر شرایط دو سال اخیر و امکانات آموزش آنلاین از قبل هم پررونق‌تر هستند. حالا بچه‌هایی از سراسر ایران با یک کلیک می‌توانند در یک کلاس کنار هم بنشینند. اما این کلاس‌ها لازم و مفید

یکی دیگر از نکات خوب کتاب اسم شخصیت‌های داستان است که بیشتر ریشه‌ی ایرانی و فارسی دارند و فضای داستان حال و هوای ایرانی و شرقی دارد که باعث می‌شود نوجوان درهنگام خواندن کتاب به فضایی مهیج و در عین حال ایرانی و ملی وارد شود. تا هنگامی که داستان

کتاب تمام شب دویدم روایت از دست دادن‌ها و به دست آوردن‌هاست. خط اصلی داستان نشان دادن مشکلات اساسی مهاجرت جنگ‌زده‌ها چه حین مهاجرت چه بعد از رسیدن به مقصد است. کتاب به خوبی در کنار نشان دادن چهره‌ی زشت جنگ به همدلی برای ساختن دنیای بهتر اشاره می‌کند.

اشعار این کتاب صمیمانه هستند، گویی شاعر برای مخاطبانش، بی‌غل و غش درد دل می‌کند، آن‌ها را به خود نزدیک احساس می‌کند و از احساساتش می‌گوید. احمدرضا احمدی شاعری است که به جای پیچیده‌گویی و نمایش «نگاه کنید من شاعر هستم»، به شکل ساده‌ای آنچه به او الهام شده و

روباه ایستادن ماشین را حس کرد و بعد بوی چیزی سبز که تا به حال ندیده بود، بوهای تازه و متفاوت در کنار بوی بدقولی و خیانت آدم‌ها که در این جای جدید یعنی جنگل رهایش کردند و رفتند. از پدر پسرک چنین کاری عجیب نبود اما پسرک چرا رهایش

من توپ و تانک و تفنگ ندیده‌ام اما جنگ آدم‌ها را با شرایطی که جنگ برای آن‌ها درست کرده دیده‌ام. نویسنده‌ی این کتاب روزهای اول جنگ و شرایطی که آدم‌های جنگ‌زده در آن دست و پا می‌زدند را خوب توصیف کرده.

سام، نوجوان ایرانی-آمریکایی، برای گذراندن تعطیلات تابستانی به خانه‌ی عمه‌اش در شهرستان رودان می‌آید و در همان روز اول با صحنه‌ی عجیبی در مرغداری خانه روبه‌رو می‌شود: یک توله خرس سیاه زخمی! گونه‌ای در حال انقراض که معمولاً شکارچیان اعضای بدنش را با عناوین مختلف درمانی و زینتی به صورت

قصه‌ای که لوسی استرینج در «راز جنگل هزارداستان» برایمان تعریف می‌کند، در چارچوب‌ معمولِ رمان‌های واقع‌گرا اتفاق می‌افتد و او داستانی قدیمی و تاریخی را به شیوه‌ای جذاب روایت می‌کند. جنگ جهانی دوم و اثرهای عمیق آن بر روح و روانِ بازماندگان و تأثیری که بر گسترش و رشد علم

باد، پسربچه‌ی یتیم، قهرمان رمان «باد نه بادی» به این فکر می‌افتد که از یتیم‌خانه فرار کند و به دنبال پدرش بگردد. او تنها یکی دو عکس ناشناس و چند اعلامیه‌ی کنسرت از مادرش به یادگار دارد. کنسرت خواننده‌ای معروف به نام هرمان ئی کالووی که باد حدس می‌زند پدرش